Sıradan

Þairliðime dokunmayan nefret bin yaþasýn.
Ben insaný sevdim ki, insan sevildikçe mýsralaþsýn.
Gömdüðüm þiirlerin ruhuna bir Fatiha

Yok mu?

Yaþamaya meyilli bir hece, bir divan, bir mýsri...
Hey kurban olduðum, dokuz ananýn doðuramadýðý türkü!
Ser beni hayatýn yüzüne, sar beni kaþýna kirpiðine..

Öldün mü?
Yer yesin seni!

’Bak düþmüyor dilimden tek bir söz.
Kalmadý gözümde fer..
Sözlere sýðmadý daðlandýðým köz.
Aðrýlý göðsümde tükendi nefes.
Dememiþ olsaydýn da sevseydin az..
Ne þiir olur senden, ne bahar, ne de güz.
Var git yoluna, kederini sal kaderine..
Söyletme beni...
Kinini dostuna deðil, düþmanýna kus.

----------------

Sanýrým þiir; kalem ve kaðýdýn seviþmesi.
Uzak ve yakýnýn buluþmasý.
Dost ile düþmanýn tanýþmasý.

----------------

Vicdan; bir gece ansýzýn yüreðe baskýn verir.
Tüm odalarda kötülük aranýr.

Temiz
Temiz
Temiz

Unutmak
Þiir de bir mýsra
Þehirde kadýnlar
Yol ayrýmlarýnda vagonlar
Ve ayaz yemiþ çocukluk

Öyle mi?

Kaybolmuþ bir köpek yavrusu gibiyim.
Öyle kimsesiz
Öyle zavallý
Öyle masum
Ve öyle çaresiz...

Ýçim içime geçmiþ, içimden yaþam ve ölüm geçmiþ.
Yut beni Dünya!

Ýfade edilmesi çok güç bir duygu.
Ruhumda ki bu yalnýzlýðýn bir tarifi yok.
Ýçimde ki dipsiz kuyularýn karanlýðýnda
Boðuluyor aydýnlýklar.

Bazen yalnýzlýðýný unutmak için
Tutunmak istersin, birilerine, bir þeylere..
Ne küsmeli, ne de kýrýlmalý
Kabullenmeyi öðrenmeli, incinmemeli þiir.

Ölüme yakýn yaþamalý, sevmeli suskun gölgeleri.
Çareyi, çaresizlik ile üþütmemeli..

Ýnsanlar tüketirmiþ birbirini ama en çokta sevdiðini.
Herkesin bir yalnýzlýk gömleði var.
Kimin ki bol, kimin ki dar, kimilerinin ki de ateþten har.


Emine Genç (derleme) 16 05 2020


Sosyal Medyada Paylaşın: