Kalınlaşan Gölgemde Çiçekler Besliyorum

Yanlýþ biliyorsunuz dostlar, yanlýþ
Yüreðim deðil, ellerimdir yalnýzlýk çeken
Dokunmaktan,
Dokunulmaktan korkan ellerim...
Dilimdir iki kelimeyi bir araya getiremeyen,
Konuþamayan, dilim...

Gözümdür, yaþýna sahip çýkmayan
Yüreðine aðlayan, gözüm...
Dostluðumdur,
Aþk ve sevgilerimdir
Güneþ’e yatýrýlýp erimeyen...
Kalbimdir kirden, lekeden korkan, kalbim...
Ve hayallerimdir, düþlerimdir
Islak lambalarla aydýnlanan

Yanlýþ biliyorsunuz dostlar, yanlýþ
Ben deðil, aþkýmdýr tedirgin olan
Ödenmemiþ borç misali gözleri ayaklarýnda kalan
Ve yine aþkýmdýr sevinçten uçan
Kapatýlan bir hesap gibi hafýzadan silinen! ..

Yanlýþ biliyorsunuz dostlar, yanlýþ
Yollar deðil sevgimi çalan, aklýmý karýþtýran
Ya da yalnýzlýða mahkum eden, üþüten...
Yanlýþlardýr, yalanlardýr
Çarmýha gerilmeyen kötülüklerdir...

Yanlýþ anlamayýn dostlar, yanlýþ
Geçen yýllarým deðildi ezgilerimi yavaþlatan,
Seslerimi söndüren, duygularýma ket vuran
Ve sevdalarýmýn aslýný çalan...
Gözlerimin kýrýk sesi ve aþkýn saðaltan rengiydi
Beni benden alan, kýnayan...

Evet þimdi, elimde kalan derin yalnýzlýkla;
Gecenin gözlerinde mumlar eritiyorum
Huysuz ýrmaklarýn gülüþleriyle
Kalýnlaþan gölgemde çiçekler besliyorum
Ve örtülü kapýlar arkasýndan
Yalnýzca piþman yüreðimin sesini dinliyorum...



Rukiye Çelik
11.07.2008 16:39:00


Sosyal Medyada Paylaşın: