Sen anýn þýmarýk ellerini tutuyorsun orada
Ýþte buldum, diyorsun
Ben burada beklemenin türkülerini sýyýrýyorum aklýmdan
Yakýndýr, geçecek diyorum
Sen sarýlýyorsun parlak, jelatinli bir umuda
Tuttum yaþamý ucundan, diyorsun
Ben kendimi kazýyorum þimdinin telaþýndan
Dünlerden heves yontup yarýný bekliyorum
Sen kalabalýk caddeleri tercih ediyorsun, soluk almak için
Parlak fayanslar gözünü kamaþtýrmýyor
Ben es geçilmiþ ara sokaklarda duruyorum bir sigara yakýp
Aklýmýn adýmlarýný tenhalýða alýþtýrýyorum
Sen yaðmuru seviyorsun pencerelerin ardýndan
Þemsiyen kapý askýlýðýnda hazýr kýta duruyor
Ben damlalara yüzümü çeviriyorum,
nerede bir su birikintisi görsem kendimi seyrediyorum
Ýnadým diri, vermiyorum son paramý þemsiyecilere
Sen avazýný kullanýyorsun kendini duyurmak için
Özgürlük sanýyorsun, ayný dili konuþmayý
Ben, nefessiz tükettiðin ömründür, diyorum
Her andan bir þey kalmalý geriye
Lekesiz hayat, yaþanmamýþ hayattýr
Biliyorum
Senin gaz lambanla benimki ayný þeyleri aydýnlatmýyor
Diyor biri
Sen düþmanlýk sanýyorsun bunu
Ben, dünya varmýþ, diyorum
Herkesle varým ayný karanlýðý yaþamaya
Yok deðilim, gocunmam,
mum olurum bir çocuðun annesiz odasýna
Ama þimdi, yani...
herkesin aydýnlýðý kendineyse burada
Benim jilet gibi rüzgarlarým var
söndürürüm büyüttüðünüz o insan ayrýþtýran ateþi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.