Saðlýksýzýz Cumali abi,
Ýyimser yaklaþamýyoruz kapýlara,
Anlaþýp bir elveda kadar yasaklaþamýyoruz.
Yarýn güne iliþti, iliþsin.
Aklým baþýmla çeliþti, çeliþsin.
Varsýn Cumali abi,
Denizlerin rengi deðiþsin.
Omuzlarým kirlenmesin.
Daha bugün bir çiçek intihar etti.
Daha bugün kýrdý saksýsýný
Daha geçmedi gördüðüm ölüm
Yýrtýlýr mý yeryüzü biz elimizi cebimize koysak?
Çok mu deðiþir mevsim gündüzden akþama?
Az mý gördük?
Ben geceden ne bileyim!
Duvarmýþ kapýlarý insanlarýn,
Duvardýr!
Ýnanýrým, tutunurum, uyurum yanýnda
Birden büyük bir vardýr!
Güzel günler diyip sustuk biz Cumali abi
Gelmedi dedik
Hiç beklemedik.
Daha ben isim bulamamýþken dirseklerime
Onlara fiyat biçiyorlar, niye?
Uydurulamadýk hiçbir renge
Küçük kaldýk kalýplarýn kavramlarýn içinde
Cumali abi biz kimiz?
Kim desek tanýrlar
Yüz yüze gelmediklerimizden selam bekledik.
Ne dedik?
Ýki çocuk yan yana yürümüþ
Biri büyümüþ
Biri ölmüþ
Ne yapmalý?
Ama dünya öyle bir yer deðil
Biz de tarife deðecek kadar olmadýk.
Sýðýn, sýðýnalým, sýðýnsýnlar
Yalaný yaþamamak elden gelsin
Ýçimiz yüzümüz olmadýkça
Cumali abi,
Biz bu raflarda çürüyeceðiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.