KENDİMİ YAKAR DURURUM
Bazen uzaklýðýn aklýma düþer
Hatýra resmine bakar dururum
Kirpiklerim kaynar gözlerim þiþer
Coþkun çaylar gibi akar dururum.
Saçýn lüle lüle, yanaðýnda gül
Sesin has bahçemde þakýyan bülbül
Bir elimde gonca, diðerinde gül
Seni koklar gibi, kokar dururum.
Aþkýmýn uðruna dârdan geçerim
Rýzanla gönlüne konar göçerim
Mor sümbülüm der de, seni seçerim
Ellerin elimde sýkar dururum.
Sevdamýn gücünü görseydin eðer
Yüküm batman olsa çekmeye deðer
Seven sevdiðini böylesi sever
Adýn tespih oldu çeker dururum.
Bilmem sevincimden bilmem cefamdan
Vaz geçtim vuslattan, ve de sefamdan
Hayalin bir türlü gitmez kafamdan
Her an her saniye takar dururum.
Kýrýldým dedimse, sanma ki küstüm
Lâkin suyolunda kýrýldý testim
Haber de gelmedi, umudu kestim
Ben de kýlýðýmý yýkar dururum.
Necati’nin derdi o kadar çok ki
Kalbine saplanan öyle bir ok ki
Benim ahvalimden haberin yok ki
Ben kendi kendimi yakar dururum.
Necati OCAKCI
12.05.2020
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.