BU KARALAR BENİ YARALAR
NEDÝR BU KARALAR ( BU KARALAR BENÝ YARALAR)
Düþündüm... Düþündüm...
Böyle kara kara düþünmek olmuyor...
Kara þalvarýmý çektim ayaðýma,
Kara yemenimi giydim,
Pek alýþkanlýðým olmasa da ,
kara taneli tespihimi aldým.
Kara renkli arabama bindim.
Hem de kara tekerlekli !
Karadýr kaþlarýn ferman yazdýrýr türküsünü dinliyorum.
Adýyaman kara yolunda ilerliyorum.
Büyükkarakuyu yanýndan geçtim.
Karabey’in önünden geçmeden önce,
Kara Yokuþ’tan aþaðý inmeye baþladým.
Altýmda yað gibi akan bir araba vardý.
Karapýnar’a dönüp bir su içtim.
Yavuzeli içine uðramadým.
Efkarým vardý duramadým.
Küçükkarakuyu Eli’ni,
Karadað’ýn Beli’ni aþtým.
Araban Yolu’nda Kara Köprü’ye ulaþtým.
Ýndim aþaðýya,
Karasu Kýyýsý’nda biraz dolaþtým.
Ne bir çiftçiye karýþtým,
ne bir çobana bulaþtým.
Döndüm,
Daðdancýk,Gelinbuðday’dan Bediren’e vardým.
Kollarýmý açýp dostlarý sardým.
Yollarda Yusuflu’yu gördüm.
Höcüklü’ye bir selam verdim.
Ne dolaþtýðýmý ben de bilmiyorum.
Nedir benim derdim.
Yakuplu’da biraz dindim.
Yol bitmiþti Haft Karakuyu’ya indim.
Ýri iri duran karabaþlarý görünce biraz sindim.
Kara koyularýn , karakeçilerin arasýnda ,
Karasu’ya aðzým ý bandýrdým.
Doya doya içip kendimi kandýrdým.
Çukuryurt’u Tanrý unutmuþ sandým.
Durmadým Karadað’a týrmandým.
Çatklaklar’a uðrayýp Gemrik’e vardým.
Karagöl’ün yanýnda durdum.
Etrafýma baktým,
arabayý býraktým.
Kara zindiyanlarýn arasýnda
O kara taþtan o kara tala hopladým.
Arada bir kara palýtlardan topladým.
Zalým kara çalýlar elimi kesiyordu,
Havada da bir kara yel esiyordu.
Vardým bir höbürün baþýna oturdum.
Dedim, þu koþturmadan biraz kurtuldum.
.....................devam edecek...
NAFÝZ TANÇAÐLAR
13 Mayýs 2020 Çarþ.13.13
Y.Ova / K.Çekmece / Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiz Tançağlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.