KARABASAN'IM

Aðlayamýyordu artýk....
Gözlerinden yaþ bile gelmiyordu
Soluðunu tuttu.
Þimdi üstündeki bu pislikten kurtulmak,


Yeni bir hayata baþ koymak istiyordu.
O anda her þeyin bittiðini anladý.
Artýk bu kâbusun þu veya bu þekilde bitmesini istiyordu.
Hayatta en deðer verdiði caný kaybedeli 2 sene olmuþtu.

Þimdi tamamen korumasýz ve çaresizdi.
Her an kötüye en kötüye ulaþmasý ihtimal arasýnda idi.
Fýrsat eline geçmiþti iþte
Hayallerini hayal kýrýklýðý uðratan.

Pisliðin evine uðrayacaktý.
Yalnýzlýk içindeki korkuyu büsbütün arttýrdý.
Dehþete kapýldý.
Paniðe gerek yok,diye kendi kendine telkine çalýþtý.

Etrafta kimseleri göremiyordu.
"Sen endiþelenme"iblis onu öldüreceðim
"Dikkatli ol! Pisi pisine vurulmaný istemiyorum"
Daha fazla kayba tahammülü yoktu.

Bir an önce harekete geçmesi gerekiyordu.
Ayak sesleri duydu.
Gecenin karanlýðýna sýðýndý.
evin arka cephesine koþtu,


"Nereye?" diye sordu iblis
"Ne bileyim ulan? Herhangi bir yere iþte.
Ýblis vazgeçebilme ihtimali düþündü.
"Eve bir yerden girmem lazým"

Kararsýzlýðýn doðurduðu kýsa bir sessizlik oldu.
"Cephanemiz yeterli deðil mi?" diye homurdandý iblis
"Cephane mi yanýma silah almadým!"
"Seni aptal!"

"Evi ateþe verip yakmaya ne dersin " diye sordu.
"Peki" dedi.
"Ama verdiðin sözü unutma."
Karabasanýmda gaiplere karýþsa da gerçek hayatta dipdiri karþýmda.

Sesini duymak bana en iyi ilaç," dedi

Muzip bir eda ile yüzüme bakýp gülümsedi.
"Ama burada yapacaðým iþler var daha."
Ciddileþti birden.
"Bu acele niye hayatým?" diye mýrýldandý.


! "Sen bilirsin. Ne de olsa patron sensin," diye takýldý.

"Bu akþam sendeyim," dedi.
Sevinmem lâzýmdý ama bir an durakladým.
Acaba bu gece de ayný kâbusu görecek miydim?
Bir an sýkýntý bastý,

Artýk bundan böyle her uykuya dalýþta o kâbusun esiri olacaðýmý düþünmeye baþlamýþtým; zira o eski kâbus periyodum deðiþmiþti.



Güncellendi : 13.5.2020 1:40


Sosyal Medyada Paylaşın: