YOKUŞ...
Koyup gittiðini biliyorum iþte:
Geceyi def eden i mgelerin ýþýðýnda
Saltanatýný sürdüðüm þiirin de
Ýzini sürdüðüm yalan koca bir yalan azizim
Çünkü þiir olan sensin ve ben
Senin izini sürmüyorum
Sadece içimde saklý g/izi sunuyorum hayata
Hayat dediðin zaten koca bir vaveyla
Issýzlýðýma mal olan yenilgilerim
Bir de yanýlgýlarýma eþlik eden bitimsiz hazan, azizim.
Bahar gelmek bilmedi bu yýl
Oysaki güme gittiði kadar talan olan da hep id’i idi
Göðün:
Hani kanatlarýna dokunurken aþkýn
Hâsýl olan o manivela
Az evvel uçurdum göðe gömdüðüm günü
Ýzini sürüyorum gecenin
Sönse de feri
Ölümü diliyorum þiirin yokuþlarýnda
Þakýyan bülbüllerin de nefesini hissediyorum
Ve hala azat edilmedim zindanýmdan.
Ne kurudum ne açtým bahçemde:
Gülmemdi talep edilen
Arz edilene riayet edemedim
Gülümsemeyi þerh düþen meleklere olan borcum
Kanatlarýmý da yoldular hani günbegün
Ýnatla severken
Aþký ve hayalleri recmedenlere isyaným:
Rabbime dönük yüzümle af dilediðim…
Hala yokuþum
Hala yokuþsun
Yokuþa sürenlere binaen
Ýçine düþtüðüm çukur ayrý terane
Neresinden tutacaðýmý bilmez halde
Ýçimde devinen o kocaman ters lale:
Oysaki güldüm ben bahçývanýn nezdinde
Bazense açmayý unutan
Bazen açýp da uyruðu olmayan acýlarý içinde uyutan.
Uyanacaktým ki…
Uyamadým da gitti düzene:
Sevgiden ötesini öðrenmedim ben
Ne inkârým ne ihanet ettiðim
Olmadý da tek yalaným
Þafaðýn nazarýnda bir yýldýz
O bahçeden kopup gelen
Israrla sevdiðim hulasasý ömrün
Bir sancaðýn da müridi iken
Yitip gitmeden
Yetinmeyi bilsem de yetemedim ben
Her nedense.
Azýða aldýk madem gemileri
Açýða da alýp hayalleri
Açýk ara farkla sevdim ben:
Sözcüklerin esaretinde
Tüm þiirlere gönül verdim
Þiir bildiðim ömrü de katýk yaptým hüzne
Görmemse gereken, göremem ki kötüyü
Bilsem de söyleyemem acýnýn rengini
Defansýnda yüreðin
Bir ýþýksa içimdeki lahit
Sönemem de ömrün köründe.
Islýklandýðým hangi kehanetse
Çözüldüm iþte i mge i mge:
Çözemediðim sadece daðýnýklýðým:
Aþkýn kýraðý çaldýðý þu hüsranla
Ait olmadýðým bir evren
Nice kümülatif neden:
Ah, güzel Rabbim sorarým sana:
Ne zaman azat edilecek bunca ferman da
Islanmadan yaþýmla
Nedenim de yok madem
Maruzatýmla çýktým huzuruna
Varlýðýna binaen hem sendin bizlere sevgiyi þerh düþen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.