İstanbul

Kelimeler yetersiz seni anlatmaya.
Sayfalarca anlatýlsan da,
Eþin benzerin yok bu dünyada.
Sana aþýk olan, dayanamaz ayrýlýðýna.

Yedi tepe üzerine kurmuþlar seni.
Serin sularýn kývrýlýr Boðaz’da masmavi.
Bilmem, nereden baþlayýp anlatsam seni.
Her yerin ayrý bir güzel, büyüler herkesi.

Birbirinden güzel iki evladýn var.
Biri Asya, diðeri Avrupa.
Birbirlerine gönülden baðlýdýrlar.
Köprüler olmasa da ayrýlmazlar asla.

Yürürken o daracýk sokaklarýnda,
Geçmiþin izleri belirir.
Her tarafýnda bir tarih yatar.
Seni ancak yaþayanlar anlar.

Haliç’te Piyer Loti.
Eþsiz manzara büyüler herkesi.
Sonra içersin bir kýr kahvesi.
Anlayamazsýn zaman nasýl geçti.

Sýrada Kapalýçarþý bekler seni.
Sonra Sirkeci’de soluðu alýrsýn belki.
Hemen yaný baþýnda vapur iskelesi.
Nereyi istersen gez, istediðin gibi.

Vapurla yolculuk anlatýlmaz bir haz.
Adalarýn seyrine doyum olmaz.
Nereye gidersen git, böyle Boðaz olmaz.
Ýstanbul gibi bir yer, dünyada bulunmaz.

Vapurla geçerken Beþiktaþ’tan,
Kýz Kulesi bakar sana Üsküdar’dan.
Gülerek selamlar seni karþýdan.
Sarayburnu kýskanýr sizi arkanýzdan.

Beyoðlu’ndan inerken aþaðýya.
Galata Kulesi hemen çýkar karþýna.
Büyüler seni bütün ihtiþamýyla.
Dili olsa kim bilir neler anlatýr sana.

Sanýrsýn yaþlý kule yorgundur.
Sessiz, sakin yerinde oturur.
Asýrlardýr hep ayakta durur.
O aslýnda tarihe meydan okur.

Ýstanbul’u anlatýrken,
Çamlýca’dan bahsetmemek olmaz.
Bir kez tepeye çýkan,
Boðaz’ýn seyrine doyamaz.

Ýstanbul, seni bir aþýk gibi seviyorum.
Nereye gitsem de senden kopamýyorum.
Seninle üzüldüm, seninle güldüm.
Çocukluðum, gençliðim, seninle geçti her günüm.

Mustafa Kaynak

Not: ’’Ýstanbul’’ þiirimden alýntý.
Sosyal Medyada Paylaşın: