Sana hep mektuplar yazardým Söze nereden baþlayacaðýmý bilemezdim. Yazar yazar silerdim Niye beðenmezdim? Çünkü korkardým. Kalbimin sesi nefesimi keserdi Aklýmýn tavaný çöker, sözlerim tükenirdi Yerin göðün belirleþtiði yerde Kendimi bulamazdým Çünkü korkardým.
Dünyamý üstüme yýkan bendim Yýldýzlarý söndüren bendim Canýmýn can köþesinden af dileyen bendim Kendime küsen bendim Gitme gitme kal diyemezdim Çünkü korkardým. Yüreðimin sýrrý bilinmez Hayal yalana karýþýr günüm seninle geçerdi Keserdim bütün umutsuzluklarýmý Yamardým umutla dikerdim Ruhuma Þifa diye giydirirdim Ve Umuda yolculuk ederdim. Hep sana yazardým..
Özlem ÇETÝN 10.05.2020 MANÝSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.