güneþ giderken bütün görkemiyle
uzaklardan gelir geceler
yanýnda çirkin bir kadýn getirir
bana sormadan oturur karþýmda,
takmýþ saçlarýna küflü yýllarý
kollarýnda yýlanlý yalanlar
alný ihanet muskasý;
yamalý yüzler çýkarýr bohçasýndan
saçýlmýþ günlerimle
çürümüþ gülleri koklatýr
yeniden hatýrlatýr kovduðum günleri,
oyduðum gözleri serer önüme
dudaklarýma iliþir alaylý bir tebessüm
yazýk
yine ayný bakýyorlar
hiç deðiþmemiþ irisleri.
artýk içmem bu bulanýk sularý
gaflet uykularýmý çoktan attým geçmiþin çöplüðüne
duvarda gezen bütün böcekleri ezdim bir bir
kanlarýyla kirlendi odam.
anladým ki
her þarký bir selam saklar
her dize kilitli bir sandýk
ve her cümleyi açan bir kelime var.
II
bir sevda duasýyla çaldým cennetin kapýsýný
gönlüme açýldý koca bir yürek
desturla geçtim ak eþiðinden
beþiðinde gördüm aþký;
kalbim kamaþtý peri otaðýnda
en saf yerinden bulaþtý sevgi,
gökkuþaðýyla bezenmiþ dört yaný
her yerde meleklerin eli
her yerde muhteþem bir ses
her nefes yeni bir þarký,
gövdeleri ýþýk
yapraklarý yakut
tatmadýðým meyvelerle bezenmiþ aðaçlar
baþtan aþaðý huzurlu bir ahenk;
bir yaný zambak vadisi
bir yaný gelincik
menekþenin mavisiyle süslenmiþ gönül daðý
bozulmamýþ çiçekler,
sevaplarýma güvenip
daldým büyülü denizine
her dalgasý ayrý bir renk.
III
anladým ki
her cennetin bir köprüsü varmýþ;
aþk inzivasýnda din-leyeceksin kendini
çile ile arýnacaksýn günahlarýndan
sevda meclisine karýþacaksýn önce
ellerinde açýlacak sema
avuçlarýna düþecek baþka bir acun
geçeceksin sadakat sýnavýndan
yavuklu yüreðinde yandýkça ruhun.
ve anladým ki
yürüdüðün köprüde yalýn ayak yangýnla
esrik teninde yeniden can bulan
ve kendine dönen bir semahtýr aþk.