Ne zaman seyre dalsam bir erguvan bahçesini; En küçüðü çocukluðum olur Ortancasý gençliðim En güzeli þimdiki zamaný ömrümüzün Seyrederim usanmadan hepsini Birini sana baðýþlarým birini kaderime Birini sana baðýþlarým birini bana Zaman erguvan zamaný Zaman yüreðimin sana savrulma zamaný Tam da bu mevsim de Tam da bu anda Tam da bu kavþakta Tam da bu þehirde, yaþýyorken özlemin en katmerlisini
Ne zaman ki bir erguvana dokunsam Sana dokunmuþ gibi olurum Ne zaman bir erguvaný koklasam Seni koklamýþ gibi olurum Ne zaman ki bir erguvan solsa Solar içimde binlerce düþ Solar içimde zaman Kolayca silinir gider her þey Ýçinde sen de olmasan
Ne zaman ki bir þarkýya eþlik eder yüreðim Þarkýlara güfte olurum ansýzýn Zaman zaman mýrýldanýrým adýmýzý birlikte Bir sana düþer gölgem bir kendime Erguvanlý bir düþ olurum Issýz bir sokakta varlýðýna duaya açýlýr ellerim Çýkarým Çamlýca’ya, bir yudum aþk solurum Kendimden geçercesine
Ne zaman ki bir erguvan açar Bu kocaman þehrin ýssýz bir sokaðýnda Sen gelirsin düþlerime Sen gelirsin aklýma Ne zaman bir þarkýya ram olur yüreðim Bir aþk badesi içerim erguvan yapraðýndan
Sakýn sorma bana, Hangi gün, hangi mevsim , hangi baharda geleceðimi Bir nisan sabahý diyeyim sadece Sen beslenmeye baþladýðýnda topraðýndan Bir umut filizlenir belki Þehrinin topraðýndan, þehrimizin ufkundan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.