MUTABIK MIYIZ...
Mutabýk mýyýz kara yazgým, þanlý na’þým?
Ýklime müeyyideler yükleyen þafak vakti…
Matemimin de izotopu
Körelen nefislerin cahil bendine
Sirayet etmediðim zulüm ki
Varsýn yaftalansýn benliðim
Görmekten men etmediðim sefil yüreðimin nezdinde
Körüklensin de masumiyetim
Hani düþkünüm, düþkünsün, deyiþlerin þerrine
Lanet okuyan kâfirlerin son dansý
Lakin serildiðim Veda Hutbesi
Caným Efendimin sönmeyen ýþýðý.
Ne gözüm kördür
Ne nefsime taptým.
Bir aþk ki azametin tarhýnda
Sadece Rabbime sevdalýyým.
Hükmeden kaderin yüzü suyu hürmetine
Vakýf olduðum hiçlik mertebesinde
Her zerremle þerh düþtüðüm sevgim ve nazým:
Ki niyazýmda saklýdýr yüküm
Yükümle deþtiðim kabrim
Sükûn dilediðim bir cehennem ki
Dünyanýn sefil menkýbesine neyleyeyim?
Zarif bir türbülans
Uykudan sarsýlarak uyandýðým
Kepaze ihanet ve tapýnýlasý þer:
Köhne dehlizlerde iblisle oturan pazarlýða
Her münafýktan ýraktýr varlýðým, niyazým
Bir hürmet ki sarmalýnda inancýn
Bir þafak ki;
Gözümde tüten yaralý saltanatým:
Elbet inkâr edemem kulluðuma sunulan
Sunumu hoþ olsa da ihanet edemem:
Ruhumun açlýðýna kol kanat geren
Ýndinde rahmetin
Kölesi olmadýðým dünya nimetlerinin.
Hayra yordum her rüyayý geceden kalan
Bitimsiz hüsran.
Sefasýný sürdüm matemin, mahremin
En huþu dolu meclis ki:
Dostluðun þaný
Kardeþliðin sancaðý
Mümin olmanýn verdiði o þükür
Sözcükler kadar yakýn bildim ben ahreti.
Göðe mil çeken o kurþun ki:
Aðýrlýðým ne kelime…
Aðýr çeken haysiyetimdir ve yalnýzlýðým
Kulaðýna da küpe olsun içimdeki kýrýk sazýn.
Varlýk tenha bir yol
Aþka düþen her surede
Ýzafi bir mutluluk kimine
Gel de sen bir bana sor:
Neymiþ aþkýn hülasasý
Neymiþ kýrýlmayan zincirlerin bekasý.
Minnet etmediðim safi gölge
Kekremsi göðün uçuk pembesinde
Aðýrladýðým aþkýn da kölesi olmanýn þerefine
Kanmadým da nefsime, zalime
Kanasam da bunca zulümle
Iraktýr düþlerim fenadan, tenhadan, yalandan
Bir meclis ki sandalýmda süzüldüðüm
Gök kubbenin teninde
Nice vakitler nice yaþla dilediðim Rabbimden.
Sonlanmadan ömür yanmanýn þevki:
Sehven ölü bildi beni zalimler
Ne zamanki yollarý düþtü yüreðime þer vakti
Lakin þerh düþtü melekler ruhuma:
Kutsalým, sancaðým, hidayetin de doruðunda
Sanmasýnlar ki bittim, yenildim
Sürgüledim yüreðimi içeriden
Ýçre dönük lütfu evrenin
Kayramda saklý huzurum, inancým, neþem…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.