Gül solar , dal kalýr , mevsim sonbahar. Ellemeyin, bu yaranýn da bir sahibi var. Kurumuþ topraðým belki çiçekler açar. Gönül kýrýlmýþ ama, elbet gelir bahar.
Yâr olur derman olur dertlere aþk ile. Nasipte varsa ölüm,ne olur para ile pul ile. Eðer ki ayrýlýk var ise bu kaderde. Ne olur aðlama ile söz ile.
Bu gönül ki , aþký bilenlerin dergâhý. Yoktur þu aþkýn ne yazarý ne de kitabý. Padiþah hakkýmda yazsada fermaný. Sensin kýblesi bu aþkýn , sensin sultaný. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.