Týpký dört mevsim gibi, her gün bir baþkaysam ben. Yalancý dünya gibi, her gece ayrý bir sen Kalpde yoksa ikamet, yanar, sýzlar ten O kalpler daha çarpmaz, istesek de sen ve ben.
Bir bilmece gibisin, bir çözümün olmalý Rüzgarýn ters esse de, sende huzur bulmalý Bir dargýn bir barýþýk, bunu kime sormalý O kalpler daha çarpmaz, istesek de sen ve ben.
Gözyaþlarým deðilsin, çaðlayýp da silinen Sen bir þiir deðilsin, okunmadan bilinen Bir kýrlangýç deðilsin, sürülerle gelinen Bu kalpler daha çarpmaz, Ýstesek de sen ve ben