Ve
Bu Kadar...
.
Üçgeni, yamuðu seçemiyoruz,
Bilgimiz bu kadar, göz ne yapsýn ki...
Dogmadan gerçeðe geçemiyoruz,
Algýmýz bu kadar, öz ne yapsýn ki...
.
Doðaya ibretle bakýþ sýnýrlý,
Beyne nesnel, somut akýþ sýnýrlý...
Ýdrakle yoðrulup, çýkýþ sýnýrlý,
Salgýmýz bu kadar, söz ne yapsýn ki...
.
Bilmeyiz, el nasýl gitmiþ ileri,
Hangi eller çeker ülkemi geri...
Sabýrla izleriz öndekileri,
Ýlgimiz bu kadar, hýz ne yapsýn ki...
.
Yenilik üretmek ne büyük gurur,
Kaç asýrdýr düþmez bize bu sürur...
“Kafir” karþýsýnda kýzarýp durur,
Bulgumuz bu kadar, yüz ne yapsýn ki...
.
Geçse de Batýyý fabrika, tarla,
Huzur, refah satsak týrla, katarla...
Avunup dururuz bizden beterle,
Olgumuz bu kadar, haz ne yapsýn ki...
.
Alemin kazaný aðzýndan taþar,
Bizi tam doyurmak hep þükre düþer...
Oysa kazanýp da koyduðun piþer,
Dolgumuz bu kadar, köz ne yapsýn ki...
.
Su gibi akarsa alýn terimiz,
Daha üstte olur elbet yerimiz...
Silik-soluk, tozlu yol defterimiz,
Silgimiz bu kadar, toz ne yapsýn ki...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.