Gençliğimin İlkbaharı

Gençliðimin ilkbaharý sendin.
Farkýnda olmadan kalbime girdin.
Ýlk defa senin için yemeden, içmeden kesildim.
Keþke sana olan aþkýmý bir bilseydin.

Yýllar su gibi akýp ömrümüzden gitti.
Ne sen, ne de gülümsemen aklýmdan silindi.
Birlikte olduðumuz baharýn o son günleri.
Gençliðimde yaþadýðým baharýn en güzel günleriydi.

Bir kez ellerini tutup, gözlerine baksaydým.
Yüreðimdeki aþkýmý sana haykýrsaydým.
Seninle bir ömür boyu birlikte yaþlansaydým.
Kendimi dünyanýn en kýsmetli insaný sayardým.

Hayal de olsa seninle olmak çok güzel.
Birlikte geçen bir anlýk zaman, bir ömre bedel.
Sana aþýk olmak her þeyden çok güzel.
Seninle bu hayatý paylaþmak her þeye bedel.

Sessiz, karanlýk geceler arkadaþ oldu bana.
Hep duvarlarla dertleþirdim senin yokluðunda.
Derdimi anlayacak kimse yoktu arkamda.
Yýllar böyle geçti kimse varmadý farkýma.

Gençliðimin ilkbaharý, þiirlerde kaldý.
Yaþadýðým onca baharýn ne tadý, ne de tuzu vardý.
Yüzüm gülse de yüreðim hep kan aðlardý.
Aþkýmý ne sen, ne de bir baþkasý anladý.

Ardýndan saymadým kaç bahar geçti.
Sensiz geçen baharýn ne önemi var ki.
Hepsi renksiz birer resim gibiydi.
Her geçen baharým kýþtan farksýzdý sanki.

Kim bilir kaç bahar daha ömrüm kaldý?
Sen yoksan hiçbir baharýn önemi kalmadý.
Sesimi duyuyorsan, ne olur ver bana bir baharýný.
Belki o zaman çýkarýrým kaybolan tüm baharlarýmýn acýsýný.

Sensiz bahar, susuz bir çöl gibi.
Sensiz yaþamak, her gün ateþ gibi yakar içimi.
Þiirlerimi sana yazdým, duyuyor musun beni?
Hiç olmazsa bir þeyler söyle, serinlet þu yaralý yüreðimi.

Artýk ikimiz de yaþlandýk.
Hayatýmýzýn son baharýna yaklaþtýk.
Ýçim yanar, hiç baþ baþa konuþamadýk.
Birbirimize çok uzak yaþadýk.

Ýlk aþkýmý seninle tattým.
Sana en güzel þiirlerimi yazdým.
Yüreðimde ne varsa seninle paylaþtým.
Sen benim ilkbaharým, gençlik aþkým...

Mustafa Kaynak
Sosyal Medyada Paylaşın: