HABİL & KABİL
" ENTEN’DÝR EMEÞ’ÝN TANRISI " Neþeyle doldu dünya
Kapýcý açtý kapýyý neþeyle;
Koruyucu cin,
Aðaçlarý filizlendirdi ayný neþeyle,
Kapýcý açtý kapýyý her þeye;
Aðaçlarý filizlendiren, neþeyle,
Sin ile Enlil sevindi.
Irmak dolusu su ver bana,
Tarlada daha çok tahýl,
Bataklýkta ot ve hamiþ ver bana,
Ormanlarda palamut, kestane
Ovada çavdar ver bana,
Hurma bahçelerinde,
Baðlarda bolca bal ve þarap,
Sarayda uzun ömür ver bana,
Söz gideceðim Ur’a.
Ne istediyse aldý babasýndan tek sözle
Bilmiyordu ne istediðini insan bu gözle Enten çiftçilerin yeganesi
Diþi koyunlara kuzular,
Diþi keçilere oðlaklar doðurttu,
Ýnek ve buzaðýyý çoðalttý,
Kaymaðý ve sütü bollaþtýrdý,
Ovada, yaban keçisini,
Koyunu ve eþeði sevindirdi,
Gökyüzünün kuþlarýna engin
Yeryüzünde yuva kurdurdu,
Denizin balýklarýna,
Bataklýklara yumurtalarýný koydurdu.
Hurma bahçelerinde ve baðlarda
Balý ve þarabý bollaþtýrdý,
Yetiþtikleri her yerde
Aðaçlara meyve verdirtti,
Karýklara su akýttý.
Tahýl ve ürünleri çoðalttý,
Ýyi huylu bakirelerin
Aþnan gibi gürbüzleþmelerini saðladý.
Emeþ topraðýn atasý
Aðaçlarý ve tarlalarý var etti,
Ahýrlarý ve aðýllarý geniþletti,
Çiftliklerde ürünleri çoðalttý,
Kýrmýzý doðurgan topraðý kapladý,
Evlere bol ürün girmesini,
Ambarlara tepeleme, yýðýlmasýný saðladý.
Kâfi bulmadý Emeþ ve Enten
Patladý bir Tanrýlýk savaþý
Ancak Enlil saðlayacaktý barýþý.
Enten söz aldý ustaca
Dalkavukluk eden Emeþ’ten sonra Ey Enlil baba,
Bana bilgi verdin, bol su getirdim,
Çiftlik üstüne çiftlik koydum,
Ambarlarý tepeleme doldurdum,
Ýyi huylu bakirelerin,
Aþnan gibi, gürbüzleþmelerini saðladým.
Þimdi, þu Emeþ, küstah!
Tarlalardan bi’haber olan Emeþ,
Benim baþ kudretime,
Baþ kuvvetime el uzatýyor;
Kralýn sarayýnda..."
Ulu Enlil baba öfke kustu;
Bütün ülkelere yaþam veren sular,
Enten’den ’sorulur,’
Tanrýlarýn çiftçisi olarak,
Her þeyi üretmeyi o iyi bilir,
Emeþ, oðlum!
Kendini kardeþin Enten’le nasýl bir tutarsýn?
Þu yeþil ova olmasa,
Sürünü nerede güdersin?
Tahýl’ý adak kabul ettim bilesin!
Bir daha çýkma huzuruma
Bababýn baþýný öne yýkarsýn!
Enlil’in derin anlamlý, yüce sözleriyle,
Verildi hüküm artýk karar deðiþmez,
Karþý çýkmak kimin haddine!
Ünvan verildi çoktan sahibine...
Emeþ, Enten’in önünde diz çöktü,
Evine bol þarap, hurma getirdi,
Emeþ, Enten’e altýn, gümüþ
Ve lacivert taþý armaðan etti,
Kardeþlik ve dostlukla, neþeyle içki saçtýlar...
Ey Enlil baba, þükürler olsun sana!
^^_^^ ^^_^^ **Bu mit Kutsal Kitaplardaki Habil-Kabil öyküsünün günümüze ulaþmýþ en yakýn Sümer karþlýðýdýr, Kurban yerine adanan tahýl karþýlýk bulmuþ ve Enten Tanrý seçilmiþtir, kitaplardaki öykünün aksine cinayetle deðil uzlaþmayla sonuçlanýr.
Anþan: Tahýl Tanrýsý
Emeþ ve Enten iki Tanrý kardeþtir. Enten (Çiftçi Tanrýsýdýr.) Yeniden Uyarlayan;
M. C. ( Arkeolog )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.