Kuruduk yer gibi, gök gibi
Kirli sularýn balýklarýydýk,gözleri çapaklý
Ah’ý ak bir çapaya sevdalandýk
Kuruduk sonsuz akan bir çay gibi...
Doðan güneþe eksik kaldý selâmýmýz
Mimozalarý tütsüledik aðaç köklerinde, yoksul ve yoksun!
Sarnýçlarýn gölgesinde üþüdük rüzgârlarla birlikte
Üþüdük
Üþüdük
Üþüdük...
Dem gibi bir tad genzimizde bunalan
Dem gibi bir sayha!
Þekersiz içilen çaylardaki o koyu demdi hayat!
Dam kýrmýzýsý aþklarda üþüdük dost gibi.
Leylâ gibi,gâm gibi!
Heyhat!
Sonradan anladýk solo bir aleyna þarkýsýymýþ sesleniþimiz...
Duyan duydu,duymayanlara niþan aldýlar silahlarla
Vurasýya!
Haykýrasýya!
Çýldýrasýya!
Üzümler þarap oldu sen gideli!
Ýnsanlar sarhoþ
Ve gecelerin nidasý kulaklarýmýzda patlar
Uluyan bir gece vardýr yalnýz sokaklarda
Ýçlerindeki kor sýkýþmýþtýr bacaklarýnýn arasýna
Korkuyorumdur sessiz /sensiz olmaktan
Yine bir haykýrýþ düðümleniyordur boynuma.
Hatýrladýðým hatýralarda gizlenen kirli bir ,kirli bir atlýkarýnca sefasýdýr artýk !
Duramam,duramam,duramam!
Ayný suda bir daha....
Solmayan yýldýzlarýn suflesidir bahar!
Gölgesinde nilüfer çiçekleri!
Sularda yalnýzlýk ýþýr ve kar!
Kamaþtýrýr gözlerimi!...
Ruhumun siteminde nevbahar...
4 Nisan 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.