İhtimal…

.
Ey yâr nice yýldýr hasret adýnda,
Þu garip baðrýma saplanan oksun...
Rüyamda varsýnda vuslat tadýnda,
Gözümü açýnca yanýmda yoksun...
.
Vuslatý anýnca, coþkun bir çayým,
Hasrete dönünce, ince sýrçayým.
Bahtýma yanýnca, paramparçayým,
Müjden beni insan haline soksun...
.
Artýk lütfedip de, dilini çözsen,
Bir selam yollasan, bir mektup yazsan.
Ýnan ki, insafta ne kadar azsan,
Ayrýlýk közünde o kadar çoksun...
.
Beni böyle koyup kaçman doðru mu,
El mi dindirecek acep aðrýmý.
Neden duymuyorsun gönül çaðrýmý,
Yoksa sen sevgiye bunca mý toksun...
.
Seni ben ben gibi yan diye sevdim,
Ýsmimi özlemle an diye sevdim.
Bana hayat veren can diye sevdim,
Bir beden ne yapar canýndan yoksun...
.
Aslýný sorarsan bendeki hâlin,
Galiba közüyüm bir ihtimalin.
Aksini söylersen, o gül cemalin,
Gözümde tütmesin, burnumda koksun...
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…