ah ulan sevda bugün yüreðimin derme çatma çekmecelerinden döküldün öyle böyle deðil duvarlarýmý pencerelerimi kýra kýra yandý kandili söndü feri dökülsün dedim eskimeyen eskiler ortalýk toz duman yüreðimin dumaný ay’ýn sisine karýþtý tozlarýn birer adam yürüdü içime içime oysa ne taht var ne tahtrevan pecmurde kalp delik deþik bildiðin kevgir ne geçmiþe ne geleceðe yer var ah ulan sevda tozdu adam candý yere basan bil artýk kapýnda ben damýnda eller tozun göze deðer kirpik deviremem suya sabuna deðmeden Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.