Çocuk Gözlü Yeşil Yeşil Gözlü Çocuk
ve iþte sen
denizi ilk defa görmüþ bir çocuðun anlatýlmaz sevinci
sözgelimi bir gece vaktidir
sönmüþtür bütün ýþýklarý kentin
gözler kapanmýþ
hisler doruða çýkmýþ
düþler sokaðýnda yolculuða çýkanlar da çabasý
demek istediðim
denizin yorgun bir kente kattýðý huzur
gecenin ýssýzlýðýna inat umut fýþkýrýrken
gün seher olunca
açmayý umuduysa gözlerini sözügeçen kent
umut ettiyse
yüzünü güneþe ilk defa sunan
yeþil gözleriyle
bir çocuk fýsýldadý kulaklarýna denizin..
ben geldim...
eh be çocuk
eh be yeþil gözlüm
eh be yaðýz suskunluk
eh be kuþlarý imrendiren özgürlük
ne demeye geldin þu kendini i mge sanan yere
yoksa,yok muydu geldiðin yerde deniz
deniz için deðer mi be çocuk
böyle suskunluðun sýrasý mý þimdi
söylesene deðer mi?
-bana mý sordun-
deðer elbette deðer be dostum
denizdir elbet þu bizi bizden alýp onlara veren
denizdir elbet martýlarýn anavataný
denizdir elbet korkularýnýn diretkenliði balýklarýn
denizdir elbet en güzel macerasý bir kaptanýn
deniz..den..
ya..dostum.. iyi ettin de geldin..
ben napardým dostsuz,
deniz napardý güneþsiz..
deniz napardý?
þimdi yoksun burda
gelirsin bilirim
peþinden oralara gelen deniz de gelir
gelirsiniz
ben burda yorgun,yaralý geçmiþimle bocalarken
yetiþirsiniz bir kuþun ilk uçuþunu görmeye
yýllar geçti farkýnda mýsýn
yýllar ve yollar’dan geçtin farkýnda mýsýn çocuk
neler gördün oysa sen
neler neler yaþadýn
neler neler atlattýn
neler yaþattý sana hayat
bir gün daha geçti iþte
bir hafta daha geçti
bir ay geçti
bir yýl
asýr...
sen hiç büyümedin dimi çocuk
sen hiç büyüme e mi
sen büyüme
býrak peþini büyük insanlarýn
biz küçük olalým e mi dostum
biz oyuncaklarýmýzla oynayalým
kýralým,parçalayalým sonra toparlayalým
kuþ yakalamaya çalýþalým ama kýyamayalým olur mu
biz hiç büyümeyelim
sen hiç büyüme e mi?
ve iþte
yüzünü güneþe ilkdefa sunan yýlalr önceki
yeþil gözlü çocuk gibi
çýk güneþin karþýna
al denizini de yanýna
baðýr bütün dünyaya
ben geldim..yaþadým..yaþýyorum.. ama size inat büyümüyorum...
varsýn da geçsin asýrlar
varsýn da bilmesin yürektekini insanlar
varsýn da geceler sizin olsun
gündüzleri verin bana
gündüzleri söyle dostum
güneþe çýk sen
karanlýklardan kork
karanlýklardan çekin
sen gündüzleri sev.. sen gündüzleri...
geceler onlara kalsýn býrak
geceler büyüyenlere
sen erkenden gir yataðýna
yum gözlerini
düþler sokaðýnda gün doðar o saatte
sen gün’e gülümse..
iyi ki gelmiþim buraya
iyi ki varým de..
iyi ki .. iyi ki.. iyi ki..
varlýðýn güneþ olsun yaþamýna..
Yeþil gözlü çocuk
Çocuk gözlü yeþil...
Hasan Bilgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.