SIZINTI
Uzun geceler geçirmenin sýzýntýlarýný çekiyor hayat
Umudun sadece söylemleþtiðini savunacak deðilim
yapabileceðimiz bir þey vardýr her zaman
yakýp bütün hüzünleri,deli sulara býrakýnca küllerini
kýrlangýçlar için olmasa bile bir göç mevsimidir,
baþlamýþtýr Sevdalýlar için akan nehirler
bilirim sýkýntý veren bir havadýr sanýrsýnýz
ikilemler içinde kalýr aklýnýz
yapmayýn,yapabilmeyin
iki kelime ile yýkabilmeyin kurgulanmýþ gelecekleri
her þeyin anlamsýzlaþtýðýný savunduðunuz zaman anlamlaþýr
tükenecek þey deðildir umut dediðiniz,serzeniþlemeyin
Bir rüzgar,yaðmur ve çiçek...
nasýl da yýrtar kýsa süren sessizliði
ki bir kýz çocuðu hayatlandýrýr dünyayý
yaþamak olsa en güzel becerisi
geçmiþ zaman kiplerine geniþlik katabilmek de mi
marifet -yoksa-
uðruna sevdalara kapýldýðýnýz ne varsa
Us’uzunu kamaþtýran,
Kahverengi gözlerde -hepinizin- görünen
sýzýntý bakýþlar gibi ne varsa
"umutlar bitti" ile baþlayan hayatlara baðýþlayabilmek de mi
-yok- yok ki yok,ben ki yok,siz ki yok hayat ise;
yapabileceðimiz bir þey vardýr her zaman
Yürümek,mavi kuytulardan geçerek yýldýzlara
yýkmak o üryan yalnýzlýðý
karanlýk kuyularý aydýnlatan ay’ýn aksi
melankoli bakýþlar
yýllar önce söylenmiþ sözler
kurcalar hayatýn size yanlý taraflarýný
sessizliðe söylemleþir her þey
uzun sürer ve sayýsý bilinmeyen kýz çocuklarý doðar
Hüznün baþkenti olmuþtur dünya sanýrsýnýz
ama ey üzüntülerini isyanlaþtýranlar
sebebiniz olmamýþ mýydý yýllar önce yaþanmýþ bir hayal kýrýklýðý
Gerçekleþmemiþ ama gerçekleþecek þeffaf mutluluklar bilirim
koyu,karanlýk yollarýn üstünde duran; açýk,mavi kayalar bilirim
uzun deðil ama kýsa süren hiç deðil
yaþanmýþ ayak üstü paradokslarýn sýzdýrdýðý
adýna ne denirse o dediðim yýlgýn sular bilirim
ne biz sevdik yaþamayý
ne de hayat sevdirdi bize kendisini
hiç olmaya bilirdik
bize varlýðýn sevginden
o sevginin umuttan
o umudun
bizden
bizim
ise
O’nlardan baþka bir þey olmadýðýmýzý öðreten bizler olmasaydý...
"Güzel günler göreceðiz çocuklar,
güneþli günler
göre-ceðiz... "
dediler hep
biz;
hep çocuk kalsak da görsek dedik
umudu büyüttük koyu im’lerin býrakýldýðý gecelerde
Çocuk kal hep
çok çocuk kal
içimdeki çocuk
iç-im-de-ki
Ço-cuk
hep
kal
Diyerek yaþadýk…
farzedemedik ama
bulduk kýþlar içinde ilkyazlarý…
Hasan Bilgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.