yapamadým anlamýyorsun bir türlü beceremedim senden gitmeyi öðretemedim kendime ne kadar uðraþsam da geceleri sesinle uykuya dalmamasý gerektiðini son nefesimmiþ gibi tutundum ya senin aþkýna sýrf bu yüzden teslim edemedim azraile bile kendimi bir umuttu iþte seni yeniden görme düþüncesi
olmadý denemedim mi sanýyorsun ama ne yapsam da silemedim bakýþlarýný gözlerimden kurtaramadým tenimi esaretinden silik bir gölgenin acizliðiyle kýtlýða girse de beynimde tüm düþünceler tek bir zerresi bile yetti hayalinin yeþillendi yine içimde sana dair tüm özlemler
kaçtým saklandým yetmedi seyyah olup düþtüm yollara yürümemiþ bütün yollarda ayak izlerimi asla görülmemiþ yerlerde gözlerimin gölgesini býraktým bir hiçtim artýk tam da o hiçliðin ortasýndaydým ama hiçbir canlýnýn yaþayamadýðý o yerde bile adýnla cana gelmeye baþlayýnca çiçekler bana seni unutturabilecek bir uzak asla icat edilemeyecekti anladým
iþte bu yüzden kapýndayým ben baþaramadým senden gitmeyi yürüdüðüm her yol yine beni sana getirdi eðer yapabilirsen sen unuttur bana kendini ki bitsin artýk bu umutsuz aþk serüveni
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.