Hayatım

Güzel olan ne çok þeyi kaybettik.
Sokakta oyunlarý, vefalý komþularý
Ve yaraya merhem olan o eski insanlarý.
Elimine ettik sonra teker teker ,
Asimile olmuþtu ruhlarý yaramazdý

Bizim dost kelamlarýmýza.
Kendime býrakýlmýþ bu muazzam yerden
Baktým sonra etrafýmdakilere
Zavallý ben dedim.
Ne kazandýn hayattan?
Hayýflandým önce, kýzdým kendime
Sonra dinledim iç sesimi ve dedim ki
Deðiþmediniz ki sizler hâlâ
Deðilsiniz artýk usumda ve hafzalamda
Tanýmadýðým günkü saflýkta
Artýk tanýyor ,tanýdýkça üzülüyorum.
Heyhat!
Bizi kimsenin tükettiði yok;
Biz onu kendimize kendimiz layýk ettik.
Bilmiyorum
Belkide bir yerlerde hata ettik...

Zülfü Canan
Sosyal Medyada Paylaşın: