Yalnızlığın Kanatları /Balçıktan Ölüler Korosu(2)

Yapraklarým var benim,yaþam ayraçlarým
Hikâyelerinizin arasýnda sakladýðým sonbaharlardan yadigâr kuþlarým
Kanatlarýyla gün ýþýðýný alkýþlarlar,yüzleriyle baharý çiçeklendirirler viþne bahçelerinde.
Unutuþ ipini çözerim onlar göðe döndüðünde.


Güneþ
Güne eþ yüzlerinizin saðanaðýnda aðlamaklý!
Bakýyor yüzüme þaþkýn þaþkýn çocuklar
Umudu nasýl anlatmalý?
Ah!
Nerede balonlarým...
Nasýl bulmalý dede hatýralarýný

Kýrmýzý utanýrdý kendinden
Kan, acýnýn sesleniþinde kimi zaman bayrak, kiminde cellat olurdu
Zalimlerin dünyasýnda utanýrdý þiir
Saklanýrdý annesini kaybetmiþ Kobaneli kuþ, çocuðun kalbine

Sonbaharlarda çiðnenirdi tüm mezarlar
Toprak ölü,kan acý ve deniz kýrmýzý olurdu
Parmaklarým yosun tutardý
Yoksulluðum daha sonra sessizce bakardý gölgeme

Sessizliðin son rayihasýnda çýðlýklar atýlýrdý damarlarýmda
Kuþlarý içen mevsimlere dokunurdum daha sonra


Çokokrem rengindeydi dünya,balçýktan ölüler korosunda alnýmýzda yaldýzlý toprak
Alnýmýzda kan yarasý
Acýyý silemezdi mendil
Yüreðim al kanardý!


Baþýmýzýn üzerinden toplar geçerdi
Süngüsünü çekerdi bir asker sessiz

Baþý gövdesinden ayrýlmýþ bir bedene üþüþürdü akbaba
Bedenim üþürdü
Mevsim kavruk bir kýþ olurdu çok sonra

Yüzümüzün solmuþ sonbaharlarýnda
Mevsim kanardý
Bir çocuðu koparýp alýrdý dalýndan rüzgâr

Anlatamazdýk sýcaðý
Yalnýzlýklarýnda bakýþlarýmýzý taþýrdý kanatsýz kuþlar
Su kirlenirdi
Kalem yorgun düþerdi
Dinmezdi acý
Rüya,riya zamaný gelirdi
Uyanamazdýk uykumuzdan
Ýçimizde biriken zaman kirlendi.

Kan kirlendi
Kýrmýzýydý bayrak!
Al kirlendi!

28 ekim 2014 G.A.

Sosyal Medyada Paylaşın: