MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SÖZLENDİĞİM KALEM VE EVREN...
Gülüm Çamlısoy

SÖZLENDİĞİM KALEM VE EVREN...






Bir yangýný ihbar etti matemim:
Gizinde ömrün,
Kürediðim her izlek
Kandýðým her suret
Surelerde saklý benim hüviyetim
Suni olmayan sevgime binaen
Sözlendiðim kalem ve evren:
Belki de devþirme sevinçlerim,
Lakayt yeryüzünde
Adaðým olsa olsa hüzün
Gönlün de kýrýk gönyesinde teþrif eden bir isyan:
Haþa, Rabbim haþa.

Yüzü suyuna hürmeten inancýmýn,
Devinen rüzgârla iþtigal bir sonbahar yapraðýyým
Ýþin aslý:
Dalým da kefenidir niyazýmýn
Sürüklendiðim her aðaç dibi
Oysaki köklerime sadýk aðacýn ta kendisiyim.
Bir sütliman yürek ki özlemim
Bir de içine sýðdýðým kozam
Ýpek böceði olmama delalet
Günü birlik mutluluðum ve þiirlerim:
Sahibesi olduðum da milyonlarca yenilgi
Lakin lafta deðil özde sevdiðim:
Ulaþabildiðim kimse…

Gönlün hüzün sarmalýnda da kocaman
Bir ayraç:
Kendine yenik ve küskün bir mizaç
Yeri geldi mi neþe ile kaynarken için için.
Maðlup gelmekle maðdur yüreðim
Aþka biat bir hikmetle devindiðim eksen
Elbet boyutsuzluðun da sihrine yenik düþtüðüm
Latif bir çiçek
Dikenleri ile kendi yüreðini kanatan
Pembeden bir broþ yakasýnda izleklerin.

Ben ki körelmeden gün
Yenik düþtüðüm hüzün
Bazen kocaman bir gülümseme
Tabi olduðum kâinatta içimde çözülme
Dengim olsa olsa mealimde sürünen nice i mge
Aþkýn mizacýna yatkýn
Kimi zaman bayraðýný özgürce dalgalandýran bir esir
Ki mukayyet olduðum kadar aklýma
Aklým da baþýmdan gitmiyor mu herkes gibi,
Ne zamanki yürek düþse aþka.

Latife yapmakta da yoktur üstüme
En çok kýzdýðým kendime
Ne zamanki çýkayým gökyüzüne
Þerit deðiþtiren ruhum
Elbet iþtigal umut ve sevgiyle
Kürediðim aþkýn da ilhamý
Kandýðým rüzgârýn tek mecrasý
Ýçimden taþan Ýlahi Iþýðýn güzergâhý
Ne de olsa buldum ben doðru yolu
Yana yakýla sevdiðim
Yarý yolda ne çok kaldýðým
Düþtüðüm yerden kalktýðým elbet Allah’ýn izniyle
Ben ki;
Bir sefil seyyah
Kinden kibirden uzak o mahlas
Elbet aþkýn künyesinde atan yürekte saklý
Verilen hükmün de tesellisi:
En çok sevmekle iþtigal
Ömür yettiði kadar salýndýðým þu rüzgârda
Uçtuðum tek minval
Elbet kaybolmaya çeyrek kala:
Doðarken gün ve umut bir avazda.


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.