Hayat bayram olsa ey çýðlýk
Ey içimde büyüyen öfkem/si/bemol yalnýzlýk
notalar dökülse yýldýzlardan
g/öz yaþlarýmýn kýnýndan çýkardýðým býçaðýn hainliðinde, ay/ininde
sýrtlarýndan vursam tüm sýrtýmdan vuranlarý
yüzlerine çarpsa deniz
nehir nehir, dalga dalga bir mavide uyansam...
lacivert bir öfke kanatsa, canýmý!
yaksa acý! / mý!
kül olsam...
özlemin kulaklarýný delsem,
armaðan etsem
ona
deli küpelerimi,
hasreti,
esareti
serveti
Ve yalnýzlýðý,
yalnýzlardan ç/aldýðýmý...
yanýp ,
yalýn hatýrlatsam
gerçeðini!
elit bir ölümün vuslatýnda erisem buzken,
su olsam
sonrasýnda bulut ve sonrasýnda yine
su /s , us!
adýmý
düþ......./e yazsam
assam þiir/d/e kendimi.....
unutsam
yaðmur ýslatsa þiirlerimi
güneþ eritse beni bulup inimin izleðinde
lime lime et olsam, sadece beden
umut izin vermese karanlýða
adsýz bir çiçeðin gözlerinde buluþsam kendimle
iyilik perileriyle avunsam...
geç kalsam þehre ,
þehirlere,
nehirlere.....
trenleri kaçýrsam
affetse beni þehir
istasyonlar beni beklese!
Trenler deðil!
ölümlerin ardýndan yakýlan aðýtlarda bir ezgi
ya da sakil gezginlerin düþ sarnýcýnda sakladýklarý umut olsam
boyasam kendimi mutlulukla
Sahi ,sahici olur mu ki?
unutsam unutmadýðýmý
hatýrlasam
hatýrlatsa an
aþk hakikatinde, gerçeði.
Denizler adam olsa
Delilik delaletine kaldýrsak þerh kadehlerini
Ahlar tutmasa
Ýyilik tutulmasýnda çözülse ruhlarýn pasý
Yaþam deniz olsa
El olmasa! el verse nehir
Zehir zýkkým olsa beddua
Beni kutsasa bir keþiþ
Bir masal oldursa
Yeniden doðursa
Bakir ve çoðul yalnýzlýklarda doðsam yeniden kendime...
Bentlerini yaksam
aþkýn
hakikat olsa sevi
kýnýnda mayalasam kendimi!
günbatýmý akþamlarýn/d/a beni unut/tur/an þehir sabahlarýna
s/eslenerek
bir hoþ sedada
uyanýp
anarak
anýtsasam
bulsam gerçeðimi
Ve kavuþtuðu ýrmaklarýn sesiyle seslensek okyanusa umudun düþü/þü/NÜ.........
yalan ol/ma/sa
s/es
delik deþik
bölük pörçük anýlar dizilse sýraya....
Tanrý onlarý da öpse!!!
Ýpek böcekleri kozalar örse
kelebek
el emek avazýnda doðsa yeniden...!
S/essiz çýðlýðým bölse ayýn þavkýný
Yüzümde bir aydýnlýk parýldasa yalnýz(!)
Yalýn bir ipek giydirsem boþluða
Kelebek t/adýnda da olsa
Emek olmalý gerçek!
Boynuma astýklarý tüm madalyonlarý söküp atsam
Ve soyunsam çýrýlçýplak ,kendim kalsam!
Madalyalar fýrlatsam sahte yüzlere
Keder özlese beni
Hüzün her daim melankoli
bir þehir yansa, bir þehri yaksam suyun ortasýnda
Alnýmda terler birikse
Ýrin aksa...
Seviþsek uluorta
Seviþgen martýlara öðretsek þarký söylemeyi
Tüm çöpleri temizlesek ay hattýmýzda
An! olsak
aný olmadan
anlasak...
Issýzlýk ýslýk çalsa
coþsa nehirler
Gün/e/eþ yüzün
Gün olsa
Yazgým olsa
Býraksa derebeycikleri oltaya takýlan balýklarý!
seni düþündüðüm kadar doðsam
ýssýz bir ýslýk olsa/m dud/aklarýnda
seni boyasam kýrmýzýya ve aþka
Seni unuttuðum kadar az gülse çocuklar
Sadece ve sadece bir aný olmasa fotoðraflar...
//Tanrýyý öpsem alnýndan
Duam kabul olur mu sahi?//
21 haziran 2011-sinop
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.