Gece...

.
Örgütlü baðnazlýk inat bir gece,
Siyah ve lacivert deriþir gider...
Görülmez, sorulmaz ne nasýl, nice,
Neþe-zevk, acý-dert karýþýr gider...
.
Yarasa misali bilmez sabahý,
Sabýrla bastýrýr feryadý, ahý...
Kadere yükleyip suçu, günahý,
Koyunlar kasapla barýþýr gider...
.
Kasvetle kararan þevki, ahengi,
Rengarenk gösterir gücün mihengi...
Gündüzü tatmadan hayatýn rengi,
Topraðýn tonuna eriþir gider...
.
Düþünce yaþama közü baðrýna,
Ne bilsin yananlar, eðri-doðru ne...
Emanet verilen canýn uðruna,
Parlayan simalar kýrýþýr gider...
.
Ýdraki uyutur dogma beþiði,
Kula kul büyütür kýyak kaþýðý...
Gün gibi sönünce bilim ýþýðý,
Yeþeren ümitler buruþur gider...
.
Derler ki ezelden nedenle niçin,
Beyni, aklý yermiþ hep için, için...
Peyderpey yükselen insanlýk için,
Aklarla karalar vuruþur gider...
.
Umarým, tez erer gece gündüze,
Ulaþýr yurdumun düzeni düze...
Yalan-yanlýþ iþler ders olur bize,
Edepler, erdemler yarýþýr gider...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)
Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…