SÖZCÜKLER OLMAMALIYDI KABRİM...

Ölümsüzlüðün mucidi miydi þiirler?
Yosun tutan yeryüzünde asýlý bir kýyým belki de
Derdest edilmiþ varlýðýn hicvine
Delalet sanrýlar:
Kýrmýzý kuþaðý nazlý gelinin
Ebemkuþaðýna astýðý dizeler þairin
Ölümse hükmeden
Ölmedik mi sanki defalarca…

Sefasýný sürmekse cihanýn
Maviden bir tebessüm mü ýrak olan yeryüzünden?
Hele ki;
Yalnýzlýðýn kabrinde saklý o teselli
Mimozalarýn da adalardaki bahçesi
Kýyama durduðumuz her þiir vakti
Ýzini sürmekle iþtigal umudun.

Aþka ithafken yolculuðun her izi
Sevgiden medet ummadan
Yaþanmaz ki.
Hele ki ummanda saklý
Gölgelerden firar eden bir bedende
Konuþlu özlemin de sönmez aslý feri.

Kuþluk vakti hüzün içtiðimiz
Gece oldu mu dert yüklendiðimiz
Ay ýþýðýný giyindiðimiz bir hürriyet belki
En tesirlisi olsa olsa
Nazenin bir þiirde saklý mehtap
Þairin kayýp mezarý ise
Eflatun bir düþte
Atýfta bulunulasý yoldaþ güneþ
Demli mizacýn da imdadýna yetiþti mi…

Düþ kýrýðý bir yolculuk
Meftun geceden sarkan ipe tutunan
Bir ayraç hükmünde vardým ben bu sona
Nihai gölgemle neþreden bir ütopya
Asýlý kaldýðým her zincirden firar eden
Bir fetva
Aþkla özdeþleþen þiire de son ikaz
Sözcükler olmamalýydý kabrim.

Yalýn ayak düþmekse yola
Azýða çektiðim düþlerin hazan makamý
Titreyen sesinde yüreðin ilamý
Göðe takýlý bakýþlarým
Bir þiirin de kasveti
Kâh umuda kâh acýya bandýðým her i mge.

Bukleleri daðýnýk iþte mevsimin
Bir ihbarý var yetim düþlerin:
Kaybolan aþk gibi
Kaybolan mutluluk
Titrek sesinde yalnýzlýðýn
Kefen bezine sarýlý bir vecize
Körü körüne inanýp sevmek senin neyine.

Desturu olmadan çýkýlmaz madem yola
Girdabýnda özlemin
Nazenin fýsýltýlar gider tuhafýma.
Hoþluðun tezahürü bir asa
Sefasýný sürmek ömrün elbet kaldý baþka bahara.







Sosyal Medyada Paylaşın: