FERMAN...

Bir kýyýmdý muhbir bir i mgenin
Baþkaldýrýsý
Kibirli yaftalar soludu iblis
Soldu gök ýþýðý.
Ýndinde yalnýzlýðýn vuku bulan
Ýhbarý ise yenilgilerin
Katlanan izler kardýðýmýz
Varlýktan kasýt y/andýðýmýz.

Düþlerde saklýydý gerçekler
Gerçeðin ne olduðunu unuttuk da ansýzýn
Göðe kement attýk
Ama yetmedi…
Bulutlara otaðý kurduk ne de olsa
Düþ meclisiydi frapan düþlerin kundaklandýðý
Aþkýn da ötenazi dilediði bir
Ferman.

Kýyým deðildi acýmýzla sarkan
Kýyamýydý ruhun mevzu bahsi.
Þimdi serdik de yere ölü mevsimi
Kýþtan kaldýk oysa
Bahara ermedik mi?
Kim bilir hangi sene?
Yýl uðursuzundu madem
Çetrefilli düþler aþksa neyine?
Bir balyoz bir bakraç
Bir de buðulu sesi þiirlerin.

Yakamozun sancýsý
Göl kadar durgunsa ömür
Ölmeye ne gerek?
Aþksa hazan vakti
Sevmeden geri durmak ne demek?
Sessizce vuku bulan bir önsezi
Dip notunu yazmayý unuttuk ölümün
Kayda deðer doðasý ve canlý mecrasý mevsimin
Kibirli düþlerden çýktýk yola
Eremedik de mutlu sona.

Ýnsandýk insancýldan öte
Canlýydýk belki de
Elbet acýlar sýðmadý yere göðe
Bekledik mevsimlerce ve senelerce
Andýk daha da çok anmalýydýk Rabbimizi
Zikri Ýlahi Aþkýn da tek tecelli
Elbet teselli bulduðumuz her minval
Ýnsan sevmeye de korkar olduk
Ýnanmaya da
Aþkýn katsayýsý idi içimizdeki iyi niyet
Ýnançsa en muhteþem izlek
Seve seve ereceðimiz hidayet
Olmasa gerek bir rivayet.

Sosyal Medyada Paylaşın: