…AŞKIN ŞAFAĞINDA GÜL DAĞITAN POSTNİŞİN…

…M…

Belh’te düþtü bir ana rahmine ýþýðýn gölgesi
nefhasý Asya bozkýrlarýný tuttu
gözündeki ýþýltý kýskandýrdý göklerin mavisini
o ki çamura saplanmýþlara bir umuttu

güneþe barikatlar kurdular kuþlukta
can gözümü açtýn sen yine Mevlana
gölgeledin ruhumu Þems’in gönül sýcaðýnda
vakti kuþandým hoþgörünün ikliminde
muhabbetin telvesi kaldý dudaðýmda
güvercinlerin taþýdýðý meþale,
göklerin mavisine yazýldý canla
yürekler kývamýný buldu yeniden
aþkýn hamlarý piþiren ocaðýnda

…E…

can geldi ölü topraklarýna
bilmeceler çözüldü aþkýn o bitimsiz þafaðýnda
canlar canlara rabýta kýlýndý seherde
alýnlardaki secde izleri sayýldý mühür niyetine
söz heybesinde ne varsa savurdu Galip Dede
gönül muhafýzlarýnýn gül kalesi ele düþünce
fýrtýnalarda eteðine tutunduk güneþ yüzlü Postniþin’in
yaprak yaprak açýldý o ketum bilmece

seninle boy verdi goncalar hazan bahçelerinde
çelikten bir tele dizildi huzurun kehribar taneleri
yolcusunu kaybetmiþ yollar gibi mahzundu dünya
kubbelerin altýnda büyülendi her bir saf
dualarýn gölgesinde insafa geldi insaf…

…V…

fecrin üþüyen ve titreyen solgun ýþýðýnda
daðýtýlsýn yarenlere sevgiden düþen paylar
umutsuzluk bulutlarý kovulsun göklerimizden
sevgi dilinde konuþalým, sözü aþka banarak
pervane olmuþum ýþýðýna Mevlana,
sofranda yer ayýr bana da…
sen ki bir dolunaysýn karanlýk gecelerde
kevser suyundan arýydý sözlerin
çaðlayýp durdun Konya bozkýrlarýnda

…L…

döndükçe semalarýn rüzgarýnda bulduk huzuru
serinledi ruhumuz coþkun ýrmaklarýnda
söndü yanardaðlarýmýz süzülen gözyaþlarýyla
kuþlarýn kanatlarýnda büyüttük sevdamýzý
güller kül olmadan yetiþtin imdadýmýza
karanlýðýn ortasýnda biterken mumun alevi
ýþýk oldun, mum oldun upuzun, bitevî yolumuza
her gül kendi ateþinde yanar sonunda
inci mercan sözlerin yankýlanýr kalp semalarýnda

…A…

gülþenime ateþ düþer senden uzakta
od’uma odun taþýr heyhatlar, vaveylalar…
korkular daðýlýr elbet emniyetin kundaðýnda
hoþgörünün yolcularý düþmüþ seherde yollara
huzura susamýþlar gece gündüz seni arar âh Mevlana!...
çileler yumak yumak, çilehane tarumar…
tebessümler kim bilir hangi daðýn ardýnda
dünya senin ekseninde dönse ne alâ…
yâr Mevlana, can Mevlana!...

…N…

soldu bahçelerimizdeki iri güller
nurþenimiz susuz kaldý senden sonra Mevlana
mecburuz akrebin kýskacýnda yaþamaya
ne devirler, ne diyarlar eskitti bu kutlu dava
zamanýn buðulu gözlerinden döküldü yaþlar
kandillerin yaðýný emdi ýþýða düþman yarasalar
pervanelerin mezarý olsa da mumun alevi
ateþe de düþse yürek, bil ki bitmez bu sevda
emin ol bitmez, bitmez bu kutlu dava

…A…

sevdalarý büyüten kurþundan cefalardýr
hoþgörünle, vefanla, muhabbetinle büyüdün sen Mevlana!..
bir tohumdan bin baþak verdin mümbit topraklarda
çýnarýn gövdesiydin sen, biz zayýf bir yapraktýk dalýnda
alevden düþlerimiz vardý uykusuz gecelerde
uðursuz sabahlar bozdu rüyalarýmýzý can yanýðý seherde
zaman zehrini akýttý sevgi pýnarlarýna
kilitleri elimizde kaldý kýrk odalý kýrýk kapýlarýn

aþkýn þafaðýnda gül daðýtan Postniþin!…
konsan yine gönül pervazlarýna ipek kanatlarýnla
eteðine yapýþmýþýz býrakma bizi Mevlana!...

M.NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: