KORKUYORUM
Gülümsedi....
"Týpký babam gibi konuþtun."
Yüzüme anlamlý bir þekilde bakarak,
Hayretle beni süzmüþ, "Sen ciddisin,"demiþti
"Ne oldu, nereye gidiyorsun?"
Bedenim seni terk edecek biliyorum
"Üzülme," diye fýsýldadým kulaðýna.
Her þey düzelecek.
"Korkuyorum," diye fýsýldamýþtý.
"Kimden?"
"Her þeyden... Öncelikle de hayattan."
Ölmekten..
Ýçimde anlamsýz bir korku var
Kendime lanetler okumaya baþladým
Saatime baktým, on ikiye on vardý.
Bu kahrolasý yerde kalamazdý
Saatler kaybedeceðime derhal oraya gitmeliydim.
Tekrar durdum...
Ýsmimle hitap eden þahsý tanýmaya çalýþtým.
Yüzüne bakakaldým
Hoþ bir hatundu,
Kýrmýzý uzun bir elbise
Gereðinden fazla dekolte deðil mi bu elbisen?
Maðrur bir edayla gülümsemiþti.
Kendimi güç tutmuþtum.
O kadar güzeldi ki alacakaranlýk ta gün doðdu
"Sen de duydun, deðil mi?
Melül melül etrafa bakýndým.
Týpký dün geceki gibi
Karþýmda Azrail’i bulacaktým
Verilen antibiyotiklerle iki gün içinde zar zor toparladým
Mantýklý bir sebep bulamýyordum,
Uykusuzluktan bitkin düþtüðüm hallerde
feri kaçmýþ gözlerinde iki damla yaþ vardý.
Ben de afalladým.
Endiþeyle yüzüme baktý.
“Korkuyorum,” dedi.
Reddedilmekten korkuyorum.
Artýk ikinci bir kere reddedilmeye tahammülüm yok,
Þaþkýnlýðýmý ifade etmeliydim.
Nefesim kesilir gibi oldu bir an.
Üzgünüm, ama ziyadesiyle geç kalmýþ.
Öyle deðil mi?
Ölmek istiyorum
Sýkýcý bir andý. Sessizlik uzayýnca ayaða kalktým.
Gitmeye hazýrlanýyordum.
Yine kýsa bir an duraksadý.
Seni sevmiyorum dedi
“Affedersin,” diye mýrýldandý.
Senelerdir onu bu kadar gergin ve sinirli görmedim.
Silah eline çok yakýyordu oysaki
Benim silahým nereden buldun onu ?
Asýk yüzüyle, “Çantamdan,” dedi.
Veda etmek için elimi uzatmýþtým.
Son kez dokunmak istiyorum.
Rakýmdam bir yudum aldý, bol suyla beraber.
Çek vur hayatým deðiþir hayatýmý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.