minicik ufacýk çoraptan çýkan ayak uykular arasý düþlerin koynunda minicik aydan beyaz doðar ve yürür umudun elinden tutar dilinde ki týlsýma kapýlýr koþar koþar ve fark edemez o pamuktan beyaz ayak çividen soðuk buz... teki düþmüþ emzikten düþmüþ bebek gibi sanki düþ diyarý deðil camdan kesik hayal tarlasý battýlar kese kese teki olmayan rengi olmayan ümitsiz kýrýklar ve düþtü resimden rengini kaybetmiþ örselenmiþ yitik çoraplar çekmecemde ne çok kývýrýp attýðým unuttuðum hayaller yürümez konuþmaz týlsýmýný kaybetmiþ kýrýk bir çivi acýsý çoçuk ayaklarýmdan emekleyip yüreðime oturan soðukluk üþüyorum Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.