Yaþadýðýmý bilmek istemeyerek uyandým, Hangi rüyaya, hangi kâbusa, Kan ve ter benim içimde, Gülü koklayamadým ama dikenine baðlandým, Aþk, acýttýðý kadar saðlamdý, Rüzgârla kýrýlan dallar gibiydim aksine, Cüzzamýma saklandým, basitliðime, Korkaklýðýma, caddelerin lütfu; karanlýðýna, Ölü sýçanlarýn inlerine, Sevildiðimi sandýðým hüsnükuruntularýma, Beni öldürmeyeceðini söyleyen bir kadýna, Emanet ettim kendimi.
Yaþadýðýmý görmek istemeyen gözlerle uyandým, Bir zamanlar, bir kadýn, Ve sýrf, o baktýðýndan, gözlerim dünyamdý, Aslen o kadar uzaktaydým ki; Her zaman, baþka bir bedene uyandým. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.