ÖNCE İNANMAK GEREK
duyduklarý bir hayli üzmüþtü aslýnda küçük kýzý
yanaklarýnda ki çiller ýslanmýþtý aðlarken
kýrmýzý kýrmýzý kirazlar
al yanaklý elmalar
eþki erikler
çilekler
yiyemiyecekti bu sene
kuraklýk varmýþ
aðlamýþtý ne olduðunu bilmese de
kuraklýk nasýl bir canavarsa artýk
korkmuþtu
ne yapacaklardý þimdi
kara kara düþünüp üzülmüþtü
ya köylerini hiç terk etmesse bu canavar
nasýl büyürdü
kara dutlar
çeri domatesler
salkým salkým üzümler yiyemezse
ama þimdi umut doluydu yüreði
yaðmur duasýna çýkýlacak demiþti muhtar amcasý
adý gibi emindi
yaðmur yaðacak ve canavar suda boðulacaktý
ninesi öyle demiþti
ve devam etmiþti
bak yavrum bizleri yaradan
çok cömerttir
Rahman’dýr
Rahim’dir
bizim onca günahýmýza raðmen yine de verir
hep verir
biz sýkarýz avucumuzda kýyamayýz vermeye
o acýr bize merhamet eder yine verir
bunca cimriliðimize
onca kinimize arsýzlýðýmýza raðmen
akýttýðýmýz kanlara
kýydýðýmýz onca canlara raðmen
yine verir
al þemsiyeni yanýna
gir koluma
dedi
sarý saçlý maviþ gözlü küçük bir kýz
elinde küçük bir þemsiye
kocaman adamlar
teyzeler
dedeler ve hatta ninelerin arasýnda
kalabalýkta görünmüyordu adeta
kalbi küt küt atýyordu sevinçten
ve þemsiyesiyle gelen tek o küçük kýzdý
umut yüreðini koskocaman bir bulut gibi kaplamýþtý
ne nefrete ne kine
kötülük adýna hiç bir þeye
yer kalmamýþtý
öylesine doluydu umutla
yüreði
inerlerken daðlardan yaylaya
saðanak saðanak baþladý yaðmur
adeta
bardaktan boþanýrcasýna
yað yað yaðmur teknede hamur
ver Allah’ým ve sulu sulu yaðmur
küçük kýzýn sesi çýnladý yaylada ovada
gökyüzüne kaldýrýp baþýný
gülümsedi minicik aðzýyla
kocaman
yaðmur sularý yuttu doyasýya
kimbilir belki de
o gün ve her zaman
aðlýyor bulutlar
tüm küçük kýzlarýn hatýrýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.