ben bu biçare yalnýzlýðý ayak seslerinden tanýyorum ben bu giden ömrü yakalayamadýðým tutamadýðým iç yolculuklarýndan tanýyorum ben bu dönüþsüz yollarý defalarca dönüp kendimi bir türlü bulamadýðým arnavut kaldýrýmlarýndan tanýyorum belki bir gün mavinin ortasýnda çöl fýrtýnasýnda küllerin küllerime karýþýrsa tanýþ oluruz belki bir gün ölümün gözlerinden öperiz iþte o vakit gerçekten ölürüz gözlerin gözlerimde ellerin ellerimde ruhsuz sevdan hayat bulur belki bir gün bedensiz ruhuma sahip çýkarsýn belki bir gün belki’nin de ömrü biter Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.