kediler uzaklara bakýyordu
mavi kýzýl kýyamet konmuþtu göðsümün göçevine
bir rüzgârýn geçmiþinde takýlýydý uçurtmanýn kuyruðu
uzaklardaki o çocuðun gözleri
gözlerimin taaa içine bakýyordu...
Sur’da,Ýdil’de,Nusaybin’de uzaklar ölüyordu, yakýnsadýðýmýz uzaklýklarýn peþinden gidemiyordu barýþ
yarýþýyordu birileri birileriyle
sessizlik kördüðümsel bir yalnýzlýktý, bir hiçlik vardý bu iþin içinde !
bir anlamsýzlýk yitiði yýrtýk !
örümcekler toplanmýþtý çaresizliðin að diplerinde
biz ki yarým insan, yarým elmayý paylaþamayan üryan yalnýzlýk bekçileri
biz ki kalpleri hiçlik ve anlamsýzlýk kokan ,kan revan bir coðrafyanýn kanadýndan sarkan!
daðlarda saklý dostu da düþmaný da bir tutacak kadar kördük, düðümler karmaþýk
ah ! biz artýk biz olamýyorduk !
kediler uzaklara bakýyorlardý halâ
Çocuðun gözleri gözlerimin taaaaaaa içine !
Benimse gözlerim lâldi,dilimde özgürlük sancýsý,
Baþýmýn öne eðik siluetinde ,dans eden yurtsuzluk bombacýsý…!
UZAKLAR ÝÇÝN/ 2 Þubat 2016.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.