MAAŞIM

Ben de anlamadým gitti, bu iþi
Ne zaman bitti bu ayýn maaþý
Geldiðinden hýzlý oldu, gidiþi
Bu dert beni içten vurur, yaralar
Aybaþý gelmeden gitti, paralar!

Bakkal, kasap, manav sýrada bekler
Ayýn ortasýnda motorum tekler
Çoðaldý bu yüzden saçýmda aklar
Nöbetler sýklaþtý, arttý saralar
Aybaþý gelmeden gitti, paralar!

Sanki ben bir han’ým, para da yolcu
Sanki ben saðcýyým, para da solcu
Billâhi çözemez baklacý, falcý
Bozuldu hanýmla yine aralar
Aybaþý gelmeden gitti, paralar!

Ne erkeklik kaldý, ne de reislik
Durum ortada; ha çöplük, ha pislik
Devlette mi, yoksa bende mi terslik?
Bir türlü bitmiyor fire, daralar
Aybaþý gelmeden gitti, paralar!

Ýki yavrum ister, fakülte harcý
Evlenecek kýzýn bitmedi borcu
Kimseye de olmam asla inkârcý
Alamadým kendimi, attým naralar
Aybaþý gelmeden gitti, paralar!

Alacaklý eðdi; boynum, belimi
Nefesimi kesti, tuttu dilimi
Bitirdiler ceryan, akü, pilimi
Baþýma baðlarým; al, mor, karalar
Aybaþý gelmeden gitti, paralar!

Necati der, Allah yardýmcýn olsun!
Þükretsene ulan, sen nasýl kulsun?
Vücut saðlýðýn var, deðersiz pulsun
Bu dert beni lime- lime paralar
Aybaþý gelmeden gitti, paralar!

Necati OCAKCI
Sosyal Medyada Paylaşın: