ULU TANRI'YI TANIRLAR BİR GÜN
ULU TANRI’YI TANIRLAR BÝR GÜN
Yüz sürdü kimi, mabete Süleyman’a.
Haham dediler, duvara aðlayana.
Güya, Dünya bir yana, onlar bir yana,
Elbet Ulu Tanrý’yý tanýrlar bir gün...
Ýseviler tapýyordu Vatikan’a.
Vatikan’dakiler doymuyordu kana.
Cihan’da acýmadýlar hiç bir cana,
Elbet Ulu Tanrý’yý tanýrlar bir gün...
Þeyhler cennetleri ediyordu hibe.
Müslüman ahlaký da vurmuþtu dibe.
Sonunda olan oldu, kapandý Kabe.
Elbet Ulu Tanrý’yý tanýrlar bir gün...
Her üç din de önem verirdi Kudüs’e.
Herkes çýkarýrdý kendine bir hisse.
Yüzyýllardýr böyle sürerdi hadise,
Elbet Ulu Tanrý’yý tanýrlar bir gün...
Dünya’yý hep sömürürdü siyoncular.
Onlara çalýþýrdý ispiyoncular.
Tepeden yönetirken pis piyoncular,
Elbet Ulu Tanrý’yý tanýrlar bir gün...
Kimileri tapar idiler ineðe.
Karþý durmadýlar bir küçük sineðe.
Köle olup ta döndüler bir bineðe,
Elbet Ulu Tanrý’yý tanýrlar bir gün...
Hiç bir salgýn bakýp,ayýrt etmez ýrký.
Beyaz,sarý, siyah!.. Kaldý mý bir farký?
Ýþte! böyle dönüyor feleðin çarký,
Elbet Ulu Tanrý’yý tanýrlar bir gün...
NAFÝZ TANÇAÐLAR
17 Nisan 2020 Cuma 08.18
Y.Ova / K.Çekmece / Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiz Tançağlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.