emme öte(y)kinner bizim “mendiz mamelesi”nden gayatla memnin, görseniz höylee.. gasalýþýyollar kendi aralarýnda iþmar ediyollar, göz gýrpýyollar, bizinen maytap geçiyollar geþmiþ gün valla halal hoþ olsun, çay-may ýsmarladýk gene parasýný Hoca Emmi vermiþdir haralda vermese de gayfacý onun üsdüne yazar ya zýfýr, zýfýr.. elde var zýfýr hesap, hesap ayný hesap!,
aða olmak golay deðil aða! biz neye “aðayýz” deye þiþinmeyoz, var bi bildiðimiz haralda geleninen gedeninen hemen tokalaþmayoz, ille de ilk sýrayý ona veriyoz, gasalýþmayoz baþ köþeye gamýtmayoz, gayfa da, çay da onun borcu valla, iþine ðelise de ðelmezse de, gusura bakmasýn öyle; bana da ðalý(r)sa da kimse Osman Çavýþýn Hocayýn deye gasalmasýn
neyise, de! bunnar; tarlalarýn daþýný ayýtladýllarýmýþ, ganel yaparlarýmýþ, su akýdýllarýmýþ köye yeni bazar yolu mu yapýlcaðmýþ görseniz herkeþ dört köþe valla, sanki her gün bazara gediyor puþ(t)lar len valla hu devletin hiþ iþi-ðücü yok ha! millet bazara-þara gedip duru iþde yol yapca(ðý)na, fabýrka yapsalar hu millet iþ-ðüç sabý olsa da sana da vergi verse ya ý-ýh, yol olunca sanký cebimize gircek var
adý üsdünde zatinden öteden beri esgi “bazar yolu” a(ð)zý (y)okar(ý) yandan olduðundan; geliken eniþ-aþþa, yüzünguyu geliyokana golay oluyodu bi dee Tokmacýk, Akdýþar, Ayýplar, Çi(f)tlik, Salýr dedikleyin herkeþin ollarda bissürü epabý eþi-dostu vardýrýdý
hinci yol yüzün-guyu eniþ-aþþa, ovadan olunþa barabar bi de tomafil file de var gari yeni yetmeler o tarafý, guvatlý epaplýklar yaþamazlar dünür, düðün, bayram eþ-dost tanýmazlar bizim gibi gadim dos(t)larý hiþ bilmezler düm-düz þosadan “get gel Gonya altý sahat” hesabý, ne bi köy görün, ne de üþ-beþ havadis bilin ne selamýn geli(r), ne de bi Allahýn selamýný ver(irs)in
hemi de keseydi evelden hinci iki sahat daðda bayýrda viraç dönmekden i(n)sannarýn baþý dönüyo töbossun arabalar hararet yapýyo, köye dönüþün benin deyen þöfer bizim köye çýkamaz, neyeyse Gundallýlar az mý can telef etdiler düz ova insaný olunca sarpa saramayollar bizim viraçlarda dökülüp galýyollar ne iþleri var gelmeyvisinner de(ðil) mi emme niþan-düðün derkene yol yapdýlar bizim köyü gele-ðede o ðadarlýk ceremesi olcak tabi..
neyise de senin annaca(ðý)n; esgi yol yengatdan açýlcak olunþa valla ne yalan söyleyen esgilerin yüzü gülüvüdü a(ðý)zlarý gulaklarýnda bencileyin; görünþe müdürü -yeni ve devamlý iþ- umuduynan yalakalananlar da cabasý garibennerinin baþka bi þansý var mý..
valla bi ben eyvallah edip de el-etek öpmedim benden maada herkeþ gýç yalayollar düþman iþgalinden gurtulmuþcasýna hey benim köylü garibenim.. divane, zavallý, valla nerdeyse herkeþ bayram ediyoru köylünün keyfine deycek yok haný derkene, bizim meendiz dakýmý gakdýlar höyle savýþdýlar (y)Okarý Çemeye doru ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.