tabi köyün üþ-beþ köpekdöðeni ekabir dakýmý, mýhtar gýsmý mejburen, köy bekçisi elpençe-divan duruyoru üþ adým geriden peþleri sýra yörüyoru üþ-beþ daa kemik-kemiren ben de dakýldým peþlerine taha geriden .. biz de yalan sölemeyen Cöbe Halil miydi geþmiþ gün Musdukolunun Musdug muydu ne peþleri sýra ilerden-geriden belden aþþa mabbetinen horataynan garýþýk gonuþalak, arkamýzdan da doçunan senin þöfer arkasýndan da köyün çocuklarý.. eþþolu eþekler, hiþ doç görmemiþler senin þöfer Sülaman efendi Goca Üseyinin evin yanna ðadar dýrmandý orda durdu sanký ýscak geþcek saðmal koyun gibi doçunu kölgeye ðo(y)du
duralakdan bizim mý(h)tar “-Feleðoðluuuuu! Sülemen Bey seni ünneyoru” dedi, “hey .mýný dinini..” len ne zaman “bey” oldu bu haný se(v)meyodu beyliði, müdürlüðü, meendizliði ben baþgedikli yanna varan emireri ðibi þöfer Sülaman’ýn yan(ý)na seðidelek vardým “emret gomutaným” dememe ramak galdý ki; içimden “ne þanslýymýþýyýn” deye gasaldým “doça binelek bi yere gedecez haralda” öyle ya g(y)ari hinciki çocuklar çok þanslý bizimo(ð)lan biz çocukluðumuzda doç mu gördük anasýna satan ýçcýk daa bakarsýn peynir-dolaz file satar, harþlýk ederiz bu mayýþlý gýsmý her fýrsatta ýsmarýç isderler hele bi de dutduruvuduk muydu var yaa her hafta bunnara balle-balle yolla köþeyi dönmek iþden deði(l) bas parayý arpalýkdan eli beðendiðin tarlayý al valla “içine harým et” dedim, þimþek fýzýydan, film gibi geþdi zeynimden deregap seðidelek yanna vardým bön bön bakdý suratýma ben de ona tabi “ulen bu döyüs kendini ne zannediyoru yaa” þöfer yüzüme bile bakmadan “-Sülaman Bey þoo götü yere yakýn þey ” dedi
bakdým deminki meymanatsýz, saçýný camýz yalamýþ þey len bunun neresi “bey” üflesen yýkýlacak nursuz, tingozanýn teki nevrim döndü þart ossun bakýnca yüzüne taraf içimdem “-heyvah” dedim, “sýfatý kil irengii” “-heyvah bunun gözleri hacý ðözü deði fini-büber yemiþiyin de a(ð)zým yanmýþ gibi içimden bi “-heyvah” daa çýkdý alaf-alaf dünkü ðibi aklýmda yeminossun vallahi billahi boðazým guruyvudu töbeler töbossun
dur bakalým baþýmýza bi gelcek var emme ne “Allahtan hayýrlýsý” desem de adamýn yanýna varýncaklayýn; Allah sizi inandýrsýn Þartlar þart ossun, vallahi-billahi þuu(r)lum bozuldu, nefesim daraldý ýsçak gumpir yutmuþ da tatarcýk olmuþuyun gibi ba(ð)rýma biþiy oturdu ðaldý
anam avradým ossun insan bunu tehnede filen görse falan ödü sýdar þeytan filen zanneder töbossun yau, yau bi i(n)san bu gadak mý ikrah olur yau; gudubet!, nusubet!, cenabet.., nekbet…! gece ürüyada görsen, gorgarsýn, çoluk-çocuða gösdertmemek ilazým öyle döyusu yata(ðý)ný ýslatdýrý töbossun Allahýn yaratýðý gul emme, elden ne ðeli(r) ne fayda adam resmen nursuz, nalet mecusinin teki “-üsdüne üsdelik doça da binemecez” eyi mi?
bu tefa isdemeyelek, emme; “bak bak Feleðoðlu beni Allahýn gulu yerine gomayo” demesin deye “benden bulmasýn belasýný dedim” goya evelek seðittim yanna üþ adým kalalak basdým tekmili “-buyur Sülemen Bey” va!? Alla(p) da belaný versin ta ensekökünden almýþ gelmiþ saçý da anýna yapýþdýrmamýþ mý ona da bizim yayla ülüzgeri de sen almýþ da dalaz daðýdýr gibi daðýdývýmamýþ mý? horaz guyruðu gibi.. bi eliynen saçlarýný basdýrýyoru emme ne fayda
senin Sülemen Bey durdu, nasý emme dim-dik “-buyur Alla(hý)n emri” filen demek yok nursuz dinini .ikdimin kafiri len bu mamirlerin hepiciði iresmen gominis” .. “-bana do(ð)ru döndü bu gerisin geri ötekinner de put ðibi durdular, ga(y)ri bunu begleyollar emme hepiciði iki adým ardýndalar öðendire yutmuþ gibi
hele biri gari caným, tam çente beyefendi ne yanna bakdý o yanna bakýyo, resmen nere döndü; iki adým arkasýnda yer alýyo hemen o sýþmadan sýþmazdýr þertossun, ta öyle! boyuna bosuna da baksan Allah yaratmýþ bunu gören garý gýzýný vermez kendi varý emme görsen essahdan adam dölü sanýsýn gavatý geldiði yeri unutmuþ sanýsýn galem yutmuþ”
“-de.. decem herifçio(ð)lu yüzüme zert-zert bakalak beni eyicene bi süzdü sanký bazardan damýzlýk alacak, Topal Cambaz, gapba dürzü sonura bu, dudaklarýný büzdü, gözlerini dikdi, kýsdý, sol gözünü daha çok kýsalak ellerine bakmaya baþladý, epili bi duraladý yan gözümünen onun duruþunu týðladým buna adam filen denmez ayrý bi çeþit; yalakalýk deði(l), bununku ayri bir dümen goltu(ðu)nun altýnda asgeriyedeki ðibi bi sümen esas duruþda o, it o(ð)lu it
bu arada ben çakdýrtmadan gaylangaþ duruþumu düzeltdim der(h)al esas duruþa ðeþdim, eller yanda karýn içerde omuzlar dik, ayný mitli o itolu it gibi dimdik!.. anam avradým ossun çýta ðiyin nere mayýr-muyur ediyon yauu, erkeðsen gaylangaþ dur, sýkar þartlar þartossun, erkeðsen esas duruþu göstertme; adam çeker vurur
ayný mitli o uluk gibi, eller yannarda yapýþýk emme çakdýrmadan, kuþ avlaycak kedinin ettiði ðibi havsizden-havsizden garýn içerde… göðüs þiþgin……….. farketdirtmeden baþ dik…….. dim-dik..!” “-anam avradým ossun, asgerdeykene böyle esas duruþ gösdermemiþiyindir maþþallah subanallah üþden dokuza þartossun baþçavýþlarýmýn, haklarý ðeþmez iþallah.
DEVAM EDECEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.