Aþkla dokunan Ahu bakýþlarýn da, Sýrýlsýklam ýslanmýþtý þu bedenim. Kalbimi hor görme çaban nafileydi, Keza ismini söylerken de yanardým.
Ýsmin çýkarken kurumuþ dudaklardan, Titrek bir hal bürünüp te çýkardýn. Oysa anlaþmýþtýk biz kalbimizden, Silinmeyecektin ne senden ne benden.
Aðlardýk her kavganýn son deminden, Bir o kadar da baðlanýrdýk her bitiþten. Düþünür dururduk her þafaðýn ardýnda, Vazgeçmeyecektik ne senden ne benden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.