küllerinden bir kumarbaz yetiþtirdim
tablasýnda kalan artýklarý üfleyip...
yarýya kadar yýrtýlmýþ gömleðinin sol cebinden
eski bir tabaka çýkardý
içinden çarþafý üfleyip bir sigara sararken
derin derin güçlükle soluyor
soluðu sararmýþ býyýklarýný kýpýrdatýyor
ve içeri girdiðimden beri yüzüme dahi bakmýyordu...
sigarasýný yakana kadar süren sessizlik
çektiði dumanla gözlerini diktiði pencerede öldü
ihtiyar ve gür bir sesle
hayat cama benzer evlat
derin bir iç çekerek devam etti
hayat týpký cam gibidir
kararýrsan arkaný ve önünü göremezsin
aydýnlýk olursan ýþýðý da yansýtýr
etrafýndakileri de aydýnlatýrsýn
berrak olursan gösterebilecek þeylerin çok olur
doðuþu ateþ ve sudur
ne kadar yanarsa o kadar sert olur
ve ne kadar sýk olursa o kadar katý olur
ama her camýn kaderi bir gün kýrýlmaktýr
týpký hayatýn kýrýlmasý gibi...
iþte bu yüzden sessizliði kýrmak
onu öldürmektir
karartmaktýr...
karartmadan ve kýrmadan evvel sessizce dinleyebildiðin sessizliðindir hayat
gerisi sadece teferruattan ibaret...
can-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.