koronalı günler
Meze yaptýk jandarmayý polisi,
Portakalým bitti, koþun dediler,
Kucaðýnda üç beþ, yardým kolisi,
Gelmiþken sýrtýmý, kaþýn dediler.
Kimi raký ister, kimisi ekmek,
Kimine sigara, kimine çakmak,
Kiminin derdi de kurtlarý dökmek,
Erik dalý koyduk, coþun dediler.
Bu kadarda olmaz, ayýptýr ayýp,
Suratýnda kýlý sakaldan sayýp,
Utanmadan birde hacýyým deyip,
Yüzüne tükürüp, düþün dediler.
Kimi kafesinde bülbül istedi,
Kimi sevdasýna bir gül istedi,
Kimi iþ yerine, düldül istedi,
Oradan oraya taþýn dediler.
Sanki zannedersin yatalak hasta,
Ellere verdiler kocaman liste,
Salamý sucuðu en baþta pasta,
Devletim ödesin peþin dediler.
Ýzledikçe gördü hizmet þahane,
Bir þey istemeli, sudan bahane,
Ýhtiyaç duymayan birçoðu hane,
Þu karlý daðlarý, aþýn dediler.
Mahcup olanda var gayet saygýlý,
Devletin benzini, biter kaygýlý,
Gönülden samimi içten duygulu,
Þu benim tarlayý, eþin dediler.
Yardýma muhtaca uzanýr eli,
Fýrlýyor yerinden duyunca zili,
Ýstanbul Ankara fark etmez ili,
Yeter ki sað olsun, baþýn dediler.
12.04.2020 Kadir KÜÇÜKKARATAÞ (ANTALYA)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kadir küçükkarataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.