Bir Kadın Ağlıyordu...

Bir Kadýn Aðlýyordu...

Sisli perdeler ardýna saklamýþtý yüzünü.Dalmýþtý yaþlý gözleri geçmiþin hayaline.
Aðlýyordu kabýna sýðmayan sular gibi...Ne çok film karesi vardý gözlerinde...
Derin bir ah çekti,derin bir ahhhh....
Ve silkelendi sonra Rabbin’den korkarak...
_’Affet Allah’ým dedi.Affet’ vardýr bir hikmeti.
Ve yine buðulanmýþtý yorgun gözleri.Gitmiþti hatýrlamak istemediði ötelerin ötesine....
Oysa ki ne kadar da cývýl cývýl,þen,hayat doluy du.Attýðý her adým çift çift,baktýðý herþey pespembe...
Yanýlgýnýn,Yangýnýn ’Y’sinden haberi yoktu.Veee iþte hayatýnýn yanýlgýsý...
Bir anlýk öfkenin kurbaný olmuþtu.
Aðlýyordu!...Aðlýyordu gözleri...
Sonra yine hemen Rabbine sýðýnýyordu.
_’Rabbim dilemeseydin olmazdý,dilemeseydin yaþanmazdý’
_’Rabbim kaldýramayacaðým yüklerden sana sýðýnýrým’
Ne çok yaþanmýþlýk vardý yarýyý geçen ömründe...Umutlarý,hayalleri ne çok hýrpalanýp idam edilmiþti.Elinde hayata dair,umuda dair emanetlerde olmasa,nasýl anlatýrdý yüreðine dik durmak zorunda olduðunu.Yýlmamýþ,yýkýlmamýþ emanetlerin sýcaklýðýnda sarýlmýþtý faninin hayaline...Koþmuþtu,ayaklarýn var gücüyle.Eller isyan ettiðinde,gönül kuþlarýný koymuþtu avuç içlerine...
_’Biliyorum birgün uçacaksnýz.Ve ben uçmaya baþlýyana kadar sizinleyim’ diyordu.
Zýrhlar zahire açýk,bilenle hemhal idi.Duvarlarýn ardýna sakladýðý benliði hep O’nun varlýðýnýn gücüyle þekil veriyordu içindeki resme.
Günler günleri,aylar aylarý,yýllar yýllarý kapalý kapýlar ardýndaki hüzn ile birbirine ekliyordu.Göz pýnarlarý gece yaðan yaðmur,gündüze gökkuþaðý oluyordu...
Ve herþeye raðmen mutmaindi yüreði.
Ki;Onu ondan daha çok bilen,seven bir sevgili YÂR’i vardý hep onunlaydý...
_Ýtidal,diyordu
_Sabýr,diyordu
_Kanaat diyordu...
Herþeyden önemliside SEV diyordu.
Sev yerdeki karýncadan,gökteki anka’ya kadar SEV...
_Ümidin,Ben olayým...
_Limanýn,Ben olayým...
Seherlerdeki secdelerinde buluþayým...
Oldu da!...
Nice çýkmazlarda inþirahlar indi hýzýrca yüreðine.
Sus_tum dediði her an’da yüreði yalvardý Rabbine...
Bilmece içinde bilmece olan hayata inat gözyaþlarýnýn rahmeti ile serinletti yürek yangýnlarýný....
Ve þimdi yine bir yürek yangýnýyla sesleniyordu....
’Nar’ýnda hoþ,Nur’unda hoþ,Nur’unla cem eyle siretimi,suretimi.’
Gözyaþlarý sekine sekine yaðdý gönlüne ve irkildi,eridi duyduðu Lahuti sesle...
Allahü Ekber
Allahü Ekber
Allahü Ekber
Allahü Ekber
Eþhedü en la ilahe illallah
Eþhedü en la ilahe illallah
Eþhedü enne Muhammeden Resûlüllah
Eþhedü enne Muhammeden Resûlüllah
Hayye alassalâh
Hayye alassalâh
Hayye alel felah
Hayye alel felah
Essalâtü hayrün minen nevm.
Essalâtü hayrün minen nevm.
Allahü Ekber
Allahü Ekber
Lâ ilâhe illallah....

Ahhh dedi yüreði,
Afff dedi yüreði,
Kapandý secdelere....
_’Ey ALLAH’ým senden ne gelirse gelsin,sen ki her halinle güzelsin’ M.K
Sosyal Medyada Paylaşın: