Ҫok Yorgunum

Bildiðin gibi deðil!
Ҫok yorgunum!
Öyle analtýlacak gibi de deðil
Bu durum!
Ҫok yorgunum!
Az konuþuyorum
Hiҫ soru sormuyorum!
Ҫok dinliyorum ve ҫok hüzünleniyorum!
Ya hiҫ gülemiyorum, ya da öyle geҫiþtiriyorum
Ҫok yorgunum!
Hislerim yorgun, bedenim yorgun, yüreðim yorgun!
Hem de ҫok yorgun!
Bulutlarýn da ötesinde kendime bir yer arýyorum!
Belki bu acý geҫer sanýyorum …
Ne arkama, ne de önüme bakýyorum!
Öyle geliþigüzel yol arýyorum!
Ya hiҫ uyumuyor, ya da ukumda seni sayýklýyorum!
Bir an deðil, her an sana muhtaҫlýk duyuyorum!
Duþ ya da, banyo yapýnca geҫmeyen acýlarla yoðruluyorum!
Ne sabahlarý kuþ cývýltýlarý, nede doðan güneþe aldirmýyorum!
Sereserpe kýrlarda ҫimenlere uzanmýyorum!
Sadece sensizliðin acýsýyla inleyip aðlýyorum!
Hala senin yokluðuna inanamýyorum,
Arada bir yorgunluktan dalsamda
Eskisi gibi derin uykulara dalamýyorum!
Hep bir tedirginlik ve endiþe var, sen gittiðin günden beri iҫimde
Kaldýðýmýz yerden zorlanýyorum hayata devam etmeye …
Yaðmurdan da kaҫmýyorum, doluya yakalanmamak iҫin
Sol yanýmý dersen aðýr bir hasar iҫinde
Ҫýkamýyorum artýk bir adýmda bütün merdivenleri;
Öyle sanýyorum ki,
Yaþadýðým yaþam ölüm gibi!
Gelse de sana götürse rüzgarýn beni!
Biliyorsun biliyorsun seni nasýl sevdiðimi!
Bildiðin gibi deðil; ҫok yorgunum þimdi!
Ҫok yorgunum!

H. Hüseyin Arslan - 24.02.2020

Sosyal Medyada Paylaşın: