Kemiði yoktur diye; dilini eðip, bükme, Her zaman doðru konuþ, edebi de býrakma. Haksýzlýða karþý dur, sakýn ola diz çökme, Daima dengeli ol, bir an yolundan çýkma.
Gizlenemez duygular diller dönmese bile, Ne kadar çalýþsan da, gayretlerin nafile, Aþýklarýn çektiði; çile üstüne çile, Öfkene yenik düþüp, mamur olaný yýkma.
Gerçeklerin üstüne örtülmüþ türlü yalan, Kaybetmiþim savaþý, otaðým olmuþ talan, Bu savaþ meydanýnda enkazmýþ geri kalan, Yere düþen tuðumu ataþe atýp yakma.
Bazen aklýn karýþýr þeytani bir gümanla, Mücadele gücünü kaybedersin zamanla, Aþmalýsýn engeli sarsýlmaz bir imanla, Hedefine varýrken, dönüp geriye bakma.
Ölçülü olmak gerek, sevinçte ve kederde, Mutlaka çare vardýr, dermansýz denen derde, Kendi haline þükret, muhtaç olaný gör de, Yerindeyse saðlýðýn, fazla kafaya takma.
Sen bir insan oðlusun, fenalýðý terk eyle, Haktan gelen dertlere tevekküle sabreyle, Herkes iki söylerse, sen de birini söyle, Baþkasý konuþurken lafý aðzýna týkma.
Sabri Koca
*güman: þüphe, kanaat
* Þairlerin dilinden........
Kýymeti ver dostluða, adam edip alemi, Yapýmý saðlam olsa, dalgayý kýrar gemi, Sen hak yol süvarisi, ilken eyle erdemi, Koru sen vakarýný, puþt ayaðýna kalkma........Nurettin GÜLBEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.