Veciz dörtlükler

*





1-
Her kim ki yalancý, sözde durmaz,
Yaklaþma sakýn, yalancý gül de verse,
Her kim ki, sever hem de kýrmaz,
Hiç kaçma sakýn, zehir de verse.
2-
Allah’ diye, yalvaran cihandan,
Doðmuþsa güneþ, ne mutlu ey can,
Çýkmýþsa, gönül ; Karanlýðýndan,
Gönlünde güneþ doðar, Hüdandan.
3-
Ahretle kulun, yolunda köprü,
Çeçmek se, hazanda zor düþersin,
Allah de, de, düþme ince köprü,
Olmaz deme, bil ki çok çekersin.
4-
Her kim ‘ki, sabah namaz kýlarsa,
Cennet deki baðda, gül dererdir,
Her kim’ ki sabah, yatar kalýrsa,
Hep der-t- ile belki kor dereredir.
5-
Allah diyerek, yanar durursan,
Aþk varsa gönülde, durma söyle,
Aþk yoksa gönülde gül de yolsan,
Vaz geç de, hazan gününde söyle.

Mef‘ûlü / Mefâ‘ilün / Fe‘ûlün


A.Yüksel Þanlýer
6 Temmuz 2008-07-06
Sosyal Medyada Paylaşın: