Utanır gebeliğim
Ýstemem kimsenin, yüzü düþmesin bana
Hüznümün bayraðýný, yýkýlmadým çekerim
Güneþ doðmazdan evvel çýkmam ben cama
Yangýnlarýn içinde kalsam, ceylan gibi sekerim
Gidip,gelen mesafelere dargýným
Bunun kederini, bir tespihe dizerim
Ýki ucu bilinmez, iki uca sargýným
Olup biteni ancak, gidene denk çekerim
Hiç bir þey tastamam olmuyor hayatýmda
Yaralý düþlerimi, bir bir karaladým
Usul usul acýrda, kanar hep sol yanýmda
Ömür denen yolu, baktým ki yarýladým
Eli boþ düþlerimin, soðuk kaldý durakta
Bulutlar hasta olmuþ, yaðmur yaðmýyor artýk
Üþüyen yýldýzlar, titreyerek sokakta
Sessiz çýðlýklarým, hepsi çöp hepsi atýk
Ýçimi kemiriyor, bir yýðýn tahtakurusu
Ah benim kemikli, telli eski dolabým
Oyun tüm kemikleri, benzim gülkurusu
Bitmiyor alýn yazým, bitmiyor ýstýrabým
Ýnip kalkan deniz gibi, kalan tek soluðum
Kabaran toprak yada göðün doðurmasý
Hesapsýz kitaplar, mahkumu sonsuzluðun
Gecenin en siyahý, Ay’sýz baðýrmasý
Aðaçlar çaresiz, çocuk gibi el çýrpar
Kuþlar kanatsýz, aðaçlar gibi yapraksýz
Suskun kalan umutlar, gittiler apar topar
Öylece kalakaldý, öylece cývýltýsýz
Usum tutar saklýsýný, saksýsýnýn dibinde
Saklý yerlerde titrer karaüzüm baðlarý
Fýrtýna savuþturur, kirpiðimin dibinde
Utanýr gebeliðim, kalan umut saðlarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.